431 / 437
AİHM’İn Perinçek Kararı: “Soykırım İnkârı”/İfade Özgürlüğü İkileminin Aşılabilirliği
430
3
. Perinçek
Kararına Yöneltilen Belli Başlı Eleştiriler
1915 olaylarınn “soykırım” niteliğini taşıdığı konusunda “consen-
sus” oluştuğu, başvuranın ifadelerinin Ermenilerin haysiyet ve kim-
liklerine hakaret sayılması gerektiği yolundaki argümanların yer aldı-
ğı bazı müdahil Hükûmet ve sivil toplum kuruluşu ile birlikte, karara
eklenen yedi yargıcın karşı görüşlerindeki eleştirilerin
83
esasen Büyük
Daire kararıyla yanıtlanmış olduğu ve sözkonusu argümanların ger-
çekliği ve yerindeliği kanıtlanamadığı için Mahkeme tarafından red-
dedildiği gözönünde bulundurularak, ayrıca ve tekrar yanıtlanmasın-
da lüzum görülmemektedir.
Buna karşılık,
Perinçek
kararına teknik, metodolojik ve aksiyolojik
bakımdan yöneltilen bazı eleştirilerin belirli bir destek görmüş oldu-
ğu ve hatta ihlâl lehine oy kullanmış olan Alman yargıç Nussberger
tarafından da bu tür eleştirilerin bir ölçüde paylaşıldığı da
84
gözardı
edilmemelidir.
85
Bu kategorideki eleştiriler, özellikle, Büyük Daire’nin İCK düzen-
lemesi ile başvuranın ifade özgürlüğüne yapılan müdahalenin değer-
lendirilmesinde zaman, ortam (
facteur temporel/contexte
), coğrafî fak-
törlerini de dikkate almış olmasında odaklanmaktadır. Yedi yargıcın
karşı görüşlerinde, bu faktörlere yapılan atfın insan haklarının evren-
selliği ilkesi ile bağdaşmadığı ileri sürülmekte, özellikle de, gerçekliği
tartışmasız olan Holocauste’un da 20-30 yıl sonra inkâr edilmesinin
mümkün olabileceğini ima eden bir soru ile polemik bir tırmanma
beklentisi eğilimi de sergilenmektedir.
86
Özellikle ifade özgürlüğü ile ilgili başvurularda, başvuru konu-
83
Yedi yargıcın karşı görüşlerinde, başvuranın tarihsel gerçeği tartışmasız olan
Ermeni “soykırımı” tezini itibarsızlaştırmaya çalıştığı ve bir halka hakaret etmek
saiki (animus) ile ırkçı, hatta şiddete teşvik sayılabilecek bir tutum sergilediği
argümanı işlenmektedir. Perinçek, s. 127.
84
Perinçek, Nussberger’in yukarıda zikredilen kısmen lehte kısmen aleyhte görüşü,
s. 124.
85
Daniel Kuri, La Question du Génocide des Arméniens à l’épreuve de la Grande
Chambre de la Cour Européenne des Droits de l’Homme, Commentaire sur l’arrêt
du 15 octobre 2015; Christos L. Angelopoulos, “La Grande Chambre en quête d’un
nouveau modus operandi ?”, Revue des Droits de l’Homme
http://revdh.revues.
org/1727; Thomas Hochmann, yukarıda zikredilen makalesinde bu eleştirileri bir
ölçüde paylaşmaktadır.
86
Perinçek, s.128.