397 / 405
396
Avukatın “Özen Yükümlülüğü” (Av. K. M. 34; TBK.m.506/Iıı) ve “Görevi Kötüye Kullanma Suçu”
Buna karşın önceki uygulamada Yargıtay, hukuki yanılgının kastı kal-
dırmadığına karar vermiştir.
102
Belirtelim ki, 5237 sayılı TCK’nın 30.
maddesinde artık hukuka uygunluk nedeni olarak düzenlenen “hata”
hali kimi olaylarda söz konusu olabilecektir. ‘’denilmiştir.
103
Uygulamada, bu konuya ilişkin içtihatlarında
Yargıtay;
mas-
raf verilmediğinden bahisle duruşmaya katılmayacak olan avukat
dosyadan istifa ederek durumu müvekkiline bildirmesi gerekirken
bunu yapmayarak duruşmalara katılmaması,
104
davayı takip etmeye-
rek açılmamış sayılmasına neden olunması,
105
icra dosyasında işlem
yapmamak,
106
ödeme emrinin tebliğinden sonra hiçbir işlem yapma-
ması, bilgi isteyen müvekkiline takibin devam ettiğini söyleyerek 3 yıl
oyalaması, bu nedenle müvekkilini zarara uğratarak ve başka _L bir
vekilin hukuki yardımından yoksun kalmasına sebebiyet vermesi,
107
avukatın bir kısım paraları müvekkiline iade etmemesinden dolayı
hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan dava açılmışsa
da alınan paranın avukatlık ücreti ve bir kısım giderler için alınmış
olabileceği, ancak bu konuda avukat tarafından bir belge düzenlen-
mediği, bu eylemin TCK’nın 257/2. maddesindeki ‘görevi ihmal su-
çunu’ oluşturacağı,
108
müvekkilinin aleyhine olan karara karşı temyiz,
istinaf veya itiraz gibi yasa yollarına başvurulmaması,
109
müvekkilin
aksi yönde kesin talimatı yoksa aleyhe sonuçlanan davanın temyiz
rından da kaynaklanabilecek bir yanılgı sonucu Bölge müdürlüğüne de gönderil-
diğine ilişkin görevlilerce sanığa yanlış bilgi verilmesi olasılığı karşısında; iş çok-
luğu, maddi yanılgı gibi olguların suç kastım ortadan kaldıracağı gözetilmeden
sanığın beraatı yerine hükümlülüğüne karar verilmesi yasaya aykırıdır.”
4.CD.
24.9.2003, 26117/8186
102
“Hukuksal yanılgının suçu ortadan kaldırmayacağı gözetilmeden, genel kasıtla
işlenen görevi savsama suçunda özel kasta ağırlık verilerek ve yasal olmayan ge-
rekçelerle beraat hükmü kurulması yasaya aykırıdır.”
4.CD.6.6.1995, 3215/4049
103
Doktrindeki bu konuya ilişkin benzer açıklamalar için bknz: Süheyl Donay, Türk
Ceza Kanunu Şerhi 2007 s:372 vd. – Durmuş Tezcan/Mustafa Ruhan Erdem/
Murat Önok, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, 6.Baskı,2008 s:745 vd.;757 vd.
–Emin Artuk/Ahmet Gökçen/Ahmet Caner Yenidünya Ceza Hukuku (Özel Hü-
kümler) 13. Baskı,1075 vd.
104
Bknz: 4. CD 07.07.2008 T. E:2254 E. K:15675.
105
Bknz: 4. CD 19.01.2009 T. E: 2007/3471, K.:313
106
Bknz: 5. CD 22.11.2013 T. E: 2012/11213 K: 11202
107
Bknz: 5. CD 22.01.2014 T. E:12904 K:662
108
Bknz: 5. CD. 04.06.2014 T. E: 2013/1941 K: 6135
109
Bknz: CGK 18.03.2008 T. E: 2008/9-7 K: 2008/56