Türkiye Barolar Birliği Dergisi 148.Sayı

391 TBB Dergisi 2020 (148) A. Füsun ARSAVA bağlamında değil, malî zararı giderme yükümlülüğünün gerekçesi olarak ele almıştır. AİHK’nun 46. madde, 1. fıkrası ve 2. fıkrası da eda kararlarına dayanak olma durumunda değildir. Konvansiyon devlet- leri AİHM kararlarının gereğini yerine getirme taahhüdü yapmıştır. Konvansiyon bu bağlamda AİHM’ne eda kararı verme yetkisi tanı- mamıştır. Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi verilen tespit karar- larının icrasını Avrupa Konseyi’nin siyasi organı olarak denetleme yetkisine sahiptir. 28 SONUÇ AİHM’nin eda kararları yöntemi ile kararlarına kapsamlı etkiler tanıması, ulusal yasama organlarına talimatlar vererek yetkilerini ge- nişletmesi, bireysel başvuru yapanların hukuki sorunlarının hızlı, ön- görülebilir çözümünü sağlayan bir formül olarak hukuk siyasetinde ve hukuk pratiğinde anlayışla karşılansa da dogmatik olarak AİHK’da hukuki bir dayanağa sahip değildir. Yetkileri AİHK’na istinat eden AİHM hukuk pratiği mülâhazaları ile usul yönetmeliğinin 61. madde- sine istinaden kendini eda kararları için yetkili kılarak, yetkilerinin hu- kuki dayanağını genişletemez. AİHM’nin yeniden tespit kararları ile ilgili Konvansiyon düzenlemesine dönmesi gerekmektedir. Genel ve sistemik problemler nedeniyle yapılan bireysel başvurularda verilen tespit kararları takip eden benzer bireysel başvuru davalarının hızlı şekilde sonuçlanmasına imkân hazırlar. Bu tür bir prosedür AİHM’nin herbir başvurunun ayrı bir prosedürün çerçevesinde ele alınmasını, somut durumun özellikleri muvacehesinde davanın münferiden ka- rara bağlanmasını öngören standart içtihatına daha uygun düşeceği kuşkusuzdur. Kaynakça Makaleler Breuer Marten, Urteilsfolgen bei strukturellen Problemen –Das erste Piloturteil des EGMR. Anmerkungen zum Fall Broniowski gegen Polen, EuGRZ 2004, Heft 16- 18, s.445 28 Marten Breuer, Zur Anordnung konkreter Abhilfemassnahmen durch den EGMR. Der Gerichtshof betritt neue Wege im Fall Assanidze gegen Georgien, EuGRZ 2004, Heft 9-12, s.257