Türkiye Barolar Birliği Dergisi 135.Sayı

29 TBB Dergisi 2018 (135) Hasan Tahsin GÖKCAN dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gereki r.” 76 Doktrinde AYM’nin, bariz hata ve keyfilik dışında kanunun yoru- muna, delil değerlendirilmesine veya yargılamanın sonucuna ilişkin bireysel başvuruları kanun yolu nitelemesiyle kabul edilemez bulması- na yönelik kararları, temyiz kanun yolu ile arasındaki sınırı çizmesi ve kendisini temyiz organı konumuna düşürmeyeceği anlamına geldiği belirtilerek olumlu yönde değerlendirilmiştir. 77 Buna karşın bu konu- daki denetimin salt keyfilikle sınırlandırılmasının, temel hakların gü- vencesini zayıflatacağı eleştirisi de yapılmış ve kanunun temel haklara aykırı yorumlanmasının da denetlenmesi gerektiği ifade edilmiştir. 78 Alman Federal Anayasa Mahkemesinin bireysel başvuruya ilişkin kararlarında da mahkeme hükümlerinin kanunlara uygunluğunun kural olarak denetlenmeyeceği, fakat başvuruya konu mahkeme hük- münde anayasal sınırın aşılması durumunda AYM’nin düzeltici ola- rak faaliyete geçeceği belirtilmiştir. 79 B. Takdir Alanı Teorisi ve Kanun Yolu Şikâyeti Yasağının İstisnaları 1. Genel olarak a. AİHM Yönünden Genel Açıklama Yukarıda açıklandığı üzere AİHM kural olarak, adil yargılanma hakkı kapsamında yapılan başvurularda kendisini temyiz mercii (4. 76 AYM B. No: 2014/10531, 30.12.2014, prg. 36, 37.Benzer şekilde, “başvurucunun iddialarının kanun yolu şikâyeti niteliğinde olduğu ve derece mahkemeleri ka- rarlarının bariz takdir hatası veya açık keyfilik de içermediği anlaşıldığından baş- vurunun bu kısmının “açıkça dayanaktan yoksun olması” nedeniyle kabul edi- lemez olduğuna” gerekçesiyle verilen kararlar için bkz. AYM B. No: 2014/5532, 17.11.2014, par. 28-30; AYM B. No: 2014/10531, 30.12.2014, par. 29; AYM B.No: 2013/2767, 2.10.2013, par. 22. 77 Oder, s. 15. 78 Korkut Kanadoğlu, “Bireysel Başvuruda Mahkeme Kararlarının Denetiminin Kapsamı”, Güncel Hukuk Dergisi , Eylül 2013, 9-117, (s. 20-23), 22. Yazar ayrıca, AYM’nin hükmün yasaya uygunluğunun denetlenmesinin mahkemenin yerine geçme anlamına geleceğini, bunun yerine AYM’nin denetimini yalnızca temel haklara aykırılıkla sınırlaması gerektiğini belirtmekte ve Federal Alman AYM ör- neğinde temel hak ölçütlerinin incelenen karar için önemi bulunduğu durumda denetim alanının sınırlandırılmadığını ifade etmektedir; Kanadoğlu, s. 23. 79 Kanadoğlu,s. 21.