Türkiye Barolar Birliği Dergisi 135.Sayı

331 TBB Dergisi 2018 (135) Berk Hasan ÖZDEM maralı yasanın 3. maddesinin 3. paragrafında verilen) “ağır” engelli çocuklarının refahlarını temin edecek bazı yollar öngörülmüştür. Aynı zamanda Dopo Di Noi (Bizden sonra, After us) olarak da adlandırılan ve Fideicommissum ’u andıran bu düzenlemenin İtalyan Yasakoyucu’nun ileride, başka alanlarda da Fideicommissum ’lar konusunda yumuşama- ya gidebileceğinin bir belirtisi olduğu öne sürülebilir. Ülkemizde ise dünya geneli ile uyumlu şekilde Medeni Kanun 372. madde II. f ıkra sı ile aile vakfı yoluyla miras hukukunun inti- kal kurallarını bertaraf edecek şekilde Fideicommissum Familia yasak- lanmıştır. Madde 372’ye göre “Bir malın veya hakkın baskalarına gecmemek uzere aynı soydan gelenlere kusaktan kusaga kalacak sekilde ozgulenmesi yasaktır. Boyle bir ozgulenme, vakıf kurma yoluyla da yapılamaz”. Benzer bir yasaklama MK 521/II’de de kar- şımıza çıkmaktadır. MK 521’ye göre “(1) Mirasbırakan, olume baglı tasarrufuyla onmirascı atadıgı kisiyi mirası artmirascıya devretmekle yukumlu kılabilir. (2) Aynı yukumluluk artmirascıya yuklenemez.” MK 521 vd. düzenlenmiş olan fevkalade ikame, mirasbırakanın man- sup mirasçıya veya musalehe, kendilerinin ölümünden sonra veya muayyen bir müddetin sonunda, mirası veya vasiyet olunan muay- yen malı üçüncü şahsa nakletme yükümlülüğünü yükleyen bir işlem olarak hükme bağlanmıştır. 39 Artmirasçıların birden fazla sayıda belir- lenmesi mümkündür. Bu halde artmirasçılar mirası müşterek olarak iktisap etmektedirler. Ancak dikkat edilmesi gereken nokta MK 521/II gereği, artmirasçı atama işleminin tek derece ile sınırlı tutulmuş oldu- ğudur. Yani ölenin malvarlığını önmirasçıdan iktisap eden artmirasçı- ya (veya artmirasçılara) bu malvarlığını tekrar başka bir artmirasçıya devretme yükümlülüğü yüklenememektedir. Böylece 521/II hükmü, miras hukuku kurallarından yararlanarak Fideicommissum Familia’ nın kurulmasını yasaklamak amacıyla art mirasçı ya da vasiyet alacaklısı atanmasına getirilen bir kısıtlamadır. 40 39 Erkan Kückgungor, “Roma ve Turk Hukukunda Muayyen Mal Vasiyeti”, Anka- ra Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , Ankara 1996, C. 45, S: 1-4, s. 522. 40 Mustafa Dural/Turan Ögüz/Alper Gümüş, Türk Özel Hukuku, C. III, Aile Hu- kuku, 2. Bası, İstanbul 2008, s. 388.