Türkiye Barolar Birliği Dergisi 135.Sayı

410 İş Yargısında “Arabuluculuk” gönüllü çözümü bu sürecin önemli bir ilkesidir. İradi olma genel ola- rak, tarafların arabulucuya başvurmak, süreci devam ettirmek, süreci sonlandırmak veya süreçten vazgeçmek konusunda tamamen serbest olmalarını ifade etmektedir. Tarafların arabuluculuk sürecine istekleri dışında dâhil edilmeleri, süreçte kalmaya zorlanmaları ya da süreci sona erdirmeleri hususunda zorlamada bulunulamaz. 9 Uyuşmazlıkların dava yolu ile çözümü yerine tarafların kendi iradeleri ile uyuşmazlığa son vermeleri, toplumsal barışın korunma- sı açısından tercih sebebi sayılmaktadır. 10 Arabuluculuk, uyuşmazlık halindeki tarafların eşit şartlarda yapacakları görüşmelerde uzlaşarak anlaşmalarını sağlamaya yönelik barışçı bir teşebbüs 11 olması nede- niyle tarafların uyuşmazlık durumlarının sağlıklı çözümüne destek olabilmek için öncelikle çatışma durumunun teşhisi, çatışmanın ana- tomisi ve çatışmayı artıran ya da azaltan faktörler hakkında bilgi sa- hibi olmak önemlidir. Çatışma durumlarında taraflar daha önce hiç düşünmedikleri ve her iki tarafın da yararına olan alternatif çözüm yollarını geliştirebilir ve uygulayabilir. Bu yöntemlerle gerçekleşen bir çözümde, kazanan ve kaybeden taraf yoktur, belirli ölçülerde ödünler vererek kazanan iki taraf vardır. 12 Arabuluculuk ibaresi yaygın kullanımıyla, Amerika ve Avrupa 9 Çiğdem Yazıcı Tıktık, Arabuluculukta Gizliliğin Korunması, XII Levha Yayınları, İstanbul 2013, s.81. ; Seda Özmumcu, “Arabulucunun Rolü Kolaylaştırıcı ve De- ğerlendirici Arabuluculuk”, İÜHFM C. LXXI, S. 1, 2013, s.1387; Robert A. Baruch Bush, Joseph P. Folger (Çeviren: Gamze Sert), Arabuluculuk ve Getirileri, Nobel yayınları, Ankara 2013, s.9.; Yıldırım, agm, s.753-754.; Muratcan, Bayraktar, “Al- man ve Türk Hukuk Sistemlerinde Arabuluculuk Düzenlemelerine Genel Bakış”, İstanbul Barosu Dergisi, cilt: 89, sayı: 4, s. 165.; Serkan Odaman, Eda Karaçöp, “İş Mahkemeleri Kanunu Tasarı Taslağından Öngörülen Zorunlu Arabuluculuk Mü- essesesi”, Sicil İş Hukuku Dergisi , 2016, S.35, s.64. 10 Recep Tayfun ve Aylin Erdem Türk, “Arabuluculuk Uygulamalarına İlişkin Bir Alan Araştırması (Ankara Örneği )”, TBB Dergisi , Sayı:2016/122, s.419. 11 Mürsel Çukur, Muzaffer Koç , “Ülkemizde Bireysel İş Uyuşmazlıklarının Çözü- münde Özel Hakem” , Çimento İşveren Dergisi, Eylül 2010 Sayı: 5 Cilt: 24, s.10; Seda Özmumcu , “Karşılaştırmalı Hukuk Ve Türk Hukuku Açısından Zorunlu Arabuluculuk Sistemine Genel Bir Bakış ”, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, 74, s.807. 12 Saim Ocak ve diğerleri, Editör: Prof. Dr. Talat Canbolat. Temel Arabuluculuk Eği- timi Katılımcı Kitabı, Ankara 2017, s.12. (Çevrimiçi: http://www.adb.adalet.gov. tr/katilimcikitabi.pdf.), Erişim Tarihi:10.12.2017 ; Gizem Ersen Perçin “Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yöntemlerinden Arabuluculuğun Hukuksal Düzenlemeler- deki Yeri”, Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni , Cilt 31, Sayı 2 (2011), s.180.