Türkiye Barolar Birliği Dergisi 135.Sayı

481 TBB Dergisi 2018 (135) İlke GÖÇMEN / Harun KESKİN ABAD, Ruijssenaars and Jansen kararı ile 261/2004 sayılı Tüzük’ün uygulamasından sorumlu organın bireysel şikâyetler bakımından bir hava taşıma işletmesini tazminat ödemeye zorlayacak işlemler yapıp yapamayacağı konusu netleştirmiştir. ABAD’a göre 115 261/2004 sayılı Tüzük, üye devletlerin uygulamasından sorumlu bir organ belirleme- sini ve bu organın, uygun olduğu hallerde, yolcu haklarının korunma- sını sağlamak için gerekli önlemleri alacağını öngörmektedir. Öyleyse bu organın görevi bu Tüzük ile genel olarak uyumu sağlamaktır. Bu yönden Tüzük md. 16(2 ve 3)’te geçen şikâyet veya yaptırım ifadele- ri, bu Tüzük’ün genel olarak düzgün uygulanması ile ilgili olup söz konusu organın her bir bireysel yolcunun tazminat alma hakkını gü- vence altına alacağı anlamında yorumlanamaz. Bununla birlikte üye devletler, isterlerse, havayolu yolcularının yetersiz korumasını telafi etmek adına bu organa bireysel şikâyetler hakkında işlem yapma yet- kisi verebilir. Sonuç olarak, 261/2004 sayılı Tüzük, ilgili organın birey- sel şikâyetler bakımından bir hava taşıma işletmesini tazminat ödeme- ye zorlayacak işlem yapmasını gerektirmez. Bundan başka, 261/2004 sayılı Tüzük’ün ihlali ile ilgili düzenle- meler bugüne kadar iki kez ihlal davasına 116 konu oluşturmuştur. Bu çerçevede ABAD, Lüksemburg’un genel olarak, İsveç’in ise yolcuları hakları bakımından bilgilendirme yükümlülüğü özelinde etkili, oran- tılı ve caydırıcı yaptırım öngörme yükümlülüğünü yerine getirmeye- rek AB hukukunu ihlal ettiği sonucuna varmıştır. 117 Sonuç Havayolu yolcularının haklarından önemli bir kısmı ile ilgili 261/2004 sayılı Tüzük, bugüne kadar pek çok ABAD kararına konu olmuş, böylelikle anlamı ve kapsamı itibariyle açıklığa kavuşmuştur. Bununla birlikte ABAD kararlarının bu Tüzük’ü aydınlattığı kadar yeni uygulama veya yorum sorunlarına kapıyı araladığı da görülmek- tedir. Bu da, bir yandan AB yasa koyucusunu harekete geçirdiği gibi, diğer yandan ulusal mahkemeleri ABAD nezdinde ön karar başvuru- su yapmayı sürdürmeye itmektedir. 115 Ibid, paras 27–38. 116 ABİHA md. 258-260. 117 Sırasıyla bkz. Case C-264/06 Commission of the European Communities v Grand Duchy of Luxemburg [2007] ECLI:EU:C:2007:240. Case C-333/06 Commission of the European Communities v Kingdom of Sweden [2007] ECLI:EU:C:2007:351.