Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

128 İntihara Yönlendirme Suçu Burada tartışma konusu olan husus, mağdurun intihara teşebbüs etmesi fakat ölümün gerçekleşmemesi halinde failin cezai sorumlu- luğunun nasıl belirleneceği noktasında toplanmaktadır. Bir örnek vermek gerekirse; A’nın B’yi intihara azmettirdiğini, bu azmettirme neticesinde yüksek bir binanın tepesine çıkan B’nin aşağı atladığını ancak ölmediğini düşünelim. Bu durumda fail A, 84. maddenin birinci fıkrasına göre mi yoksa ikinci fıkrasına göre mi cezalandırılacaktır? Burada ikili bir ayrımla sonuca ulaşmak gerekmektedir: Eğer madde- nin ikinci fıkrasındaki intiharın gerçekleşmesi suçun nitelikli hali ola- rak kabul edilirse, failin kastının bu nitelikli hali kapsaması halinde, ikinci fıkraya teşebbüsten dolayı ceza verilecektir. Buna karşın, intiha- rın gerçekleşmesi netice sebebiyle ağırlaşan hal olarak kabul edilirse, sorunun cevabı bu tür suçlara teşebbüsün mümkün olup olmayacağı tartışmasına bağlı olarak değişecektir. İntiharın gerçekleşmesini netice sebebiyle ağırlaşan hal olarak kabul eden Koca ’ya göre, böyle bir durumda faili, ağırlaşan neticeye teşebbüsten dolayı cezalandırmak gerekecektir; aksi takdirde ise 84. maddenin birinci fıkrasına göre üst sınırdan ceza tayin edilecektir. 140 Çalışmamızda, intiharın gerçekleşmesini suçun nitelikli hali ola- rak kabul ettiğimizden dolayı, vermiş olduğumuz örnekte A’nın, 84. maddenin ikinci fıkrasına teşebbüsten dolayı cezalandırılması gerek- tiğini düşünmekteyiz. 141 84. maddenin ikinci fıkrasına teşebbüsü mümkün gördüğümüz- den dolayı, intihara yönlendirme suçu açısından gönüllü vazgeçme (m.36) kurumunun da işlerlik kazanabileceğini düşünmekteyiz. Bu bağlamda, intihara azmettirdiği B’nin intihar etmek için binanın çatı- sından atladığını gören A’nın, B’yi hemen hastaneye yetiştirip hayatta kalmasına yardımcı olması halinde, gönüllü vazgeçme hükümlerin- den istifade edeceğini, başka bir ifadeyle A’nın, 84. maddenin ikinci fıkrası uyarınca değil yalnızca 84. maddenin birinci fıkrası uyarınca cezalandırılması gerektiğini düşünmekteyiz. Aynı olayda, A’nın B’yi çatıdan atlamadan intihardan vazgeçirmesi durumunda da yine gö- 140 Tezcan/Erdem/Önok, Ceza Özel Hukuku, s.199; Koca, İntihara Yönlendirme, s.37. 141 Aksi yönde görüş için bkz. Tezcan/Erdem/Önok, Ceza Özel Hukuku, s.199.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1