Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

273 TBB Dergisi 2018 (136) Seda GAYRETLİ AYDIN lerinin fesih edilmesinin yarardan çok zarar getireceği bu sebeplerle bekleme süresi dolmadan evlenenlerin evliliklerinin geçerli sayılması gerektiği görüşü hâkimdi. 39 Her ne kadar bekleme süresi dolmadan yapılan evlilikler geçerli sayılsa da evlenme yasağına aykırı şekilde nikâhı kıyan memurlara yaptırımlar uygulandığı görülmüştür. Yargıtay 4. Ceza Dairesi, 2002 tarihli bir kararında, evlendirme yasağına uymadan evlendirme işle- minde bulunan memura o tarihte yürürlükte bulunan Ceza Yasası m. 237/2 uyarınca mahkûmiyet cezası verilmesi hükmünü, iddet süresi bitmeden kadını evlendirmenin ön ödemeli suçlardan sayıldığı gerek- çesi ile bozmuştur. 40 3. 4721 SAYILI TÜRK MEDENÎ KANUNU DÖNEMİNDE BEKLEME SÜRESİ 2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu’nun ikinci kitabı olan Aile Hukuku’nun birinci kısmını evlilik hukuku oluşturmaktadır. Bu kısmın nişanlanma ayrımını müteakip ikinci ayrımı ise evlenme ehliyeti ve engelleri konuludur. Türk Medenî Kanunu uyarınca geçerli bir evlilik sözleşmesi için tarafların evlenme ehliyetine sahip olmaları gerekmektedir. Evlenme ehliyeti ise evlenmek için gerekli olan ayırt 39 Sabri Erdem, 1966, 102. 40 Yargıtay 4. Ceza Dairesi E. 2002/5044 K. 2002/6746 T. 24.4.2002 Özet: Köy muhtarı olan sanığın önceki eşinden boşanmış olan kişiyi eski Medenî Kanun’un 95. maddesinde öngörülen 300 günlük iddet süresini beklemeden evlendirme ey- leminde oluşan TCY’nin 237/2.maddesindeki suçun ön ödemeye tabi suçlardan olduğu gözetilmeden yargılama yapılarak mahkumiyet kararı verilmesi hatalıdır. Dava: Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Karar: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Köy muhtarı olan sanığın önceki eşinden boşanmış olan Hanife Özkan›ın eski Medenî Kanun’un 95.maddesinde öngörülen 300 günlük iddet süresini beklemeden evlendirme ey- leminde oluşan TCY’nin 237/2.maddesindeki suçun ön ödemeye tabi suçlardan olduğu gözetilmeden yargılama yapılarak mahkumiyet kararı verilmesi, 2- Son oturumda hazır bulunan sanığa en son sözün verilmesi gerektiği gözetilmeden hükümkurularak, CYY’nin 251.maddesine uyulmaması, Yasaya aykırı ve sanıkM. G.’ün temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden hük- mün bozulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24.4.2002 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.