Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

281 TBB Dergisi 2018 (136) Seda GAYRETLİ AYDIN mesi halinde erkeği babayı korumak amacıyla konan bu madde ahlak- sızları koruyan madde haline gelmemiş midir?” 65 Doktrinde bizim de katıldığımız bekleme süresinin kaldırılma- sı gerektiğini savunanlar ise gerekçe olarak günümüz teknolojisiyle gerçek babanın DNA testleriyle belirlenebilme olanağının varlığına ve TMK m. 290’da düzenlenen karinelerin çakışması hükümlerine da- yanmaktadırlar. Gençcan, babalık karinelerinin çakışması durumunda hangi ka- rineye üstünlük tanınacağının TMK m. 290’da belirtilmiş olmasına rağmen yine de bekleme süresinin öngörülmesini aşağıdaki şekilde eleştirmiştir: “Çocuk evliliğin sona ermesinden başlayarak üç yüz gün içinde doğmuş ve ana da bu arada yeniden evlenmişse ikinci evlilikteki koca baba sayılır. Bu karine çürütülürse ilk evlilikteki koca baba sayılır. Ka- rinelerin çakışmasına yönelik 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu’nda bu şekilde açık bir düzenleme bulunmasına rağmen kanun koyucu yine de evliliği sona eren kadın için bekleme süresi öngörmüştür. Paralel düzenleme olan İs- viçre Meden î Kanunu’nun bekleme süresine ilişkin 103. maddesi yürürlükten kaldırılmıştır .” 66 Dural, bekleme süresinin günümüzde bir anlamı olmadığını aşa- ğıdaki şeklide ifade etmektedir: “ Belirtmek gerekir ki bugün DNA testleri ile % 99.99 a varan bir kesinlik- le babanın kim olduğunun anlaşılabildiği düşünülecek olursa bu bekleme süre- sinin bir anlamı olduğu söylenemez. Kaldı ki MK 290, ananın ilk evliliğinden itibaren üç yüz gün geçmeden yeniden evlenmesi ve yine üç yüz gün geçme- den bir çocuk doğurması halinde kimin baba sayılacağına ilişkin bir karine getirilmiştir. Bu karine ile de babanın eski koca mı yoksa yeni koca mı olduğu belirlenebileceğine göre MK 132’nin tümüne gerek yoktur. Nitekim İsviçre’de ZGB Art. 257 ile MK 290 a paralel bir hüküm getirilince MK 132 yi karşıla- yan ZGB eski Art. 103 yürürlükten kaldırılmıştır. 67 65 Hatemi/Kalkan Oğuztürk, 58. 66 Ömer Uğur Gençcan, 2011:301. 67 Mustafa Dural, Tufan Öğüz, Mustafa Alper Gümüş, Türk Özel Hukuku Cilt III Aile Hukuku, Filiz Kitabevi, İstanbul 2016, 60.