Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

301 TBB Dergisi 2018 (136) Özde DEREBOYLULAR / Perçem ARMAN ettiğini iddia etmiştir. 27 Bu iddialara yanıt olarak Türkiye bir önceki başvurularındaki itirazları tekrarlamış, bunlara ilave olarak ise aynı başvurunun daha önce yapılmış olduğunu, başvurunun 6 aylık süre içinde yapılmamış olduğunu ileri sürerek başvurunun kabul edilme- mesini istemiştir. 28 Komisyon ise bu iddiaları Türkiye’nin Kıbrıs’taki ihlallerinin sürekliliğine dikkat çekerek reddetmiştir. Ayrıca başvu- runun daha önce yapılmış olduğuna ilişkin itiraz da, devlet başvuru- larında uygulanamayacağına dayanarak reddedilmiştir. Komisyon başvurunun esası hakkındaki raporunu 4 Ekim 1983’te kabul ederek 2 Nisan 1992’de yayınlanmıştır. Raporda Türkiye’nin 5. ve 8. maddeleri ile 1. Protokolün 1. maddesini ihlal ettiği sonucuna varılmış 29 ve Ko- misyon bu kararıyla Kıbrıs’ın üçüncü başvurusu da sonuçlandırmıştır. Kıbrıs Cumhuriyeti 22 Kasım 1994 tarihli dördüncü başvurusu ile Türkiye’nin Temmuz 1974’te Kıbrıs’ta gerçekleştirdiği askeri harekatın başlangıcından bu yana, Komisyonun 10 Temmuz 1976 ve 4 Ekim 1983 tarihlerinde benimsediği raporları ve Avrupa Konseyi Bakanlar Komi- tesinin benimsediği kararları dikkate almaksızın, Sözleşmeyi sürekli olarak ihlal ettiğini öne sürerek Türkiye’nin Sözleşmenin 1, 11, 13, 14, 17 ve 18, maddeleriyle, 1 No’lu Protokolün 1, 2 ve 3. maddelerinin ih- lal edildiğini iddia etmiştir. Türkiye, önceki başvurularda yönelttiği itirazları, bu başvurunun kabul edilebilirlik incelemesi sırasında da ileri sürmüştür. Komisyon ise, 28 Haziran 1996’da başvurunun kabul edilebilirliğine karar vermiştir. 30 Komisyon, raporunda önceki Kıbrıs başvuruları hakkındaki içti- hadını yinelenmiştir. Bu başvuru, Kıbrıs Cumhuriyeti ve Komisyon 27 Başvuru no. 8007/77, s. 2; Başvuruda Kıbrıslı Türklere ilişkin olarak, Kıbrıslı Türk- lerin işgal bölgesindeki kolonizasyon politikası nedeniyle haklarının ihlal edildiği de iddia edilmiştir. Kıbırslı Türklerin, Türkiye’den gelen ve Kuzey Kıbrıs’a yer- leştirilen Türkler tarafından sistematik bir biçimde şiddetei tehdite ve hakaretle- re maruz bırakıldığı, ayrıca adanın güneyinden kuzeye geçen Kıbrıslı Türklerin, Güney’de kalan evlerine dönmelerinden engel olunmasından dolayı Sözleşmenin 3, 5, 6 ve 8. maddeleri ile 1 No’lu Protokolün 1. maddesini ihlal edildiği ileri sürül- müştür. Komisyon bu şikâyetler için, “elde bulunan veriler açısından, bu şikâyet konusunda herhangi bir sonuca ulaşmak için yeterli delil olmadığı” kanaatine varmıştır. Komisyonun 4 Ekim 1983 tarihli Raporu, s. 85-87; Özdek, s. 109. 28 Başvuru no. 8007/77, s.2. 29 Resolution DH (92) 12, 2 Nisan 1992, https://rm.coe.int/16804a5615. 30 Kıbrıs/Türkiye, Başvuru No. 25781/94, prg. 3, 4, 18.