Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

380 BM Güvenlik Konseyi Rezolüsyonlarının Yorumu olmadıklarını esas almıştır. AİHM bir hareket alanı söz konusu ol- mamasına rağmen Bosphorus davasında yargısal denetimi bir gerek- lilik olarak görerek, Konvansiyon devletlerinin rezolüsyonlardan do- ğan mükellefiyetlerini tam olarak yerine getirmeme olasılığını kabul etmiştir. AİHK ve Güvenlik Konseyi rezolüsyonları arasında ortaya çıkabilecek norm çatışması bağlamında AİHM’nin Konvansiyona uy- gunluk denetimi yapma yetkisine sahip olması, Konvansiyon devletle- rinin de bu denetimi kabul etme mükellefiyetlerinin bulunması olgu- su çatışmanın önlenmesi yollarının arayışını beraberinde getirmiştir. Bu yaklaşım özellikle Güvenlik Konseyi rezolüsyonlarının Güvenlik Konseyi’nin insan hakları yükümlülükleri ile çatışan yükümlülükler öngöremeyeceği varsayımına istinat eden yorum yöntemini gündeme getirmiştir. AİHM kararlarında ulusal mahkemelerin, AB İlk Derece Mah- kemesi’nin, AB Adalet Divanı’nın ve BM İnsan Hakları Komitesi’nin kararlarına da gönderme yapmaktadır. 50 Nabil Sayadi ve Patricia Vinck/Belçika 51 davasında AİHM, diğer uluslararası denetim meka- nizmalarının da Güvenlik Konseyi rezolüsyonlarının üye devletlerin insan hakları yükümlülükleri muvacehesinde denetimini öngördüğü- nü ve verilen kararlarda rezolüsyon mükellefiyetlerine rağmen insan haklarına riayet mükellefiyetinin kabul edildiğini vurgulamıştır. Bu durum AİHM’nin içtihatına diğer mahkemelerin ve denetim organ- larının kararlarının etkisini göstermektedir. Güvenlik Konseyi rezo- lüsyonlarının yorumu konusunda AİHM içtihatının açık bir görüntü vermemesi AİHM’nin AİHK’ dan doğan insan hakları mükellefiyetleri ile Güvenlik Konseyi rezolüsyonlarının etkinliği arasında uzlaşı sağla- ma gayretlerinin bir sonucudur. 50 AİHM’nin İnsan Hakları Komitesi kararına gönderme yaptığı Kadı davası için bknz.: Yassin Abdullah Kadi ve Al Barakaat International Foundation/AB Konsey ve Komisyonu, (Büyük Daire), 03.09.2008, Slg. 2008, S.I-06351; AB İlk Derece Mah- kemesi kararına gönderme yaptığı Yassin Abdullah Kadi/AB Konsey ve Komisyo- nu davası için bknz.: 21.09.2005, Rs. T-315/01, Slg.2005, S.II-03649; Yassin Abdul- lah Kadi/ AB Komisyonu davası için bknz.: 30.09.2010, Rs. T-85/09, Slg.2010, S.II- 05177; Yassin Abdullah Kadi/ AB Komisyonu, karar (Büyük Daire), 18.07.2013, Rs. C-584/10 P, C-593/10 P ve C-595/10 P) 51 Communication No. 1472/2006, U.N. Doc. CCPR/C/94/D/1472/ 2006(2008