Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

384 BM Güvenlik Konseyi Rezolüsyonlarının Yorumu aykırılık def’ini kabul etmiş ve davacılar için AB tüzüğünün uygulan- mamasını karara bağlamıştır. Bu şekilde Kadi davasındaki gerekçeyi teyit etmiştir. 64 AB Adalet Divanı’nın kararları sadece usul hukuku ga- rantilerine riayete ilişkin gerekçeleri itibariyle değil, AB’nin uluslara- rası hukuka bağlılığını vurgulayan gerekçeleri itibariyle de önemledir. Bunun ötesinde Divan BM Şartı ve primer Birlik normları arasındaki normlar hiyerarşisine de kararlarında yer vermiştir. İlk Derece Mahkemesi kararlarında Güvenlik Konseyi rezolüs- yonlarının önceliğini gerekçelendirirken ve rezolüsyonların sadece ius cogens karakterli normlara uygunluk bakımından denetimini kabul ederken, AB Adalet Divanı rezolüsyonların mahkemeler tarafından sınırsız denetim mükellefiyetini kabul etmiştir. Divan mahkemelerin tümAB tasarruflarını bu tasarruflar Güvenlik Konseyi rezolüsyonları- nın icrasına ilişkin olsa dahi kapsamlı olarak temel haklara uygunluk denetiminden geçirmekle mükellef olduklarını vurgulamıştır. 65 Divan bu kararları ile dolaylı olarak BM sisteminde de birey haklarının ko- runması gerekliliğine dikkat çekmiştir. Divan kararlarında rezolüs- yonların yorumu çerçevesinde uluslararası yükümlülüklerin bütünü itibariyle dikkate alınması gerekliliğinden hareket ederek, AB’nin BM Şartı’nın VII.bölümü muvacehesinde kabul edilen rezolüsyonları icra mükellefiyetinin, rezolüsyonların l ȃ fzı, amaçları ve BM Şartı’ndan do- ğan mükellefiyetler ışığında gerçekleşmesi gerektiğini vurgulamıştır. AB tasarrufunun yorumunda bu nedenle ilgili rezolüsyonun l ȃ fzı ve amacı esas alınacaktır. Divan bu ifadesi ile doğrudan rezo- lüsyonların yorumuna ilişkin değil, AB tüzüklerinin rezolüsyonlar ışığında yorumlanmasına ilişkin bir yaklaşım ortaya koymuştur. BM prensipleri Divana göre mahkemeler tarafından hukuka uygunluk denetimi yapılmasını engellememektedir. Somut davada söz konusu olduğu gibi uluslararası hukukun önceliği prensibinin sonucu olarak BM Şartı’ndan doğan yükümlülüklere öncelik verilmesi, özellikle BM Şartı’nın VII.bölümü muvacehesinde ihdas edilen rezolüsyonların AB hukukunda icrası bağlamında ortaya çıkan yargısal denetimde büyük önem taşımaktadır. Divan üye devletlerin rezolüsyon yaptırımlarını 64 Rs. T-306/01, Slg. 2005, S.II-03533 65 Hassan ve Ayadi kararı, §71