Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

47 TBB Dergisi 2018 (136) Müslüm FİNCAN Kanunu’nda (Strafgesetzbuch - StGB) genel olarak düzenlenmiştir. 40 StGB’nin kişisel özgürlüğe karşı suçlar başlıklı 18. bölümünde düzen- lenen 240. ve 241. maddedeki Cebir (Nötigung) ve Tehdit (Bedrohung) suçları somut olayda uygulanmalıdır. Şartların oluşması halinde, sendikaların kanun dışı faaliyetleri ne- deniyle StGB’nin 125. maddesindeki Kamu Barışını Bozma Suçu’ndan da (Landfriedensbruch) bahsedilebilecektir. Kamu Barışını Bozma Su- çunda, “Her kim, kamu güvenliğini tehdit eder bir şekilde birleştirilen güçler- le, bir insan topluluğu tarafından gerçekleştirilmekte olan; insana veya eşyaya yönelik cebir ve şiddet hareketlerine veya insanların cebir ve şiddet hareketle- rinin yapılacağı konusunda tehdit edilmesi fiillerine fail veya şerik olarak ka- tılırsa … üç yıla kadar hapis cezası veya adli para cezası ile cezalandı- rılır . 41 ” hükmü bulunmaktadır. Ancak Alman Ceza Mahkemeleri’nin içtihatları incelendiğinde, Kamu Barışını Bozma Suçu içeren bir sen- dikal eyleme ya da engele rastlamak pek mümkün değildir. Yaptığı- mız araştırma neticesinde bu suçlarla alakalı sendikal eylem nedeniyle yalnızca bir karara rastlanılmıştır. Bavyera Yüksek Eyalet Mahkemesi tarafından 1955 yılında verilmiş olan kararda özetle; 42 grev esnasında greve katılmayan işçinin fabrikaya girişinin cebir suretiyle engellen- mesiyle Cebir ve Kamu Barışını Bozma suçlarının meydana geldiği vurgulanmaktadır. 43 Sonuç olarak; Türk Ceza Kanunu’nda sendikal 40 Almanca metnin çevirisi; Feridun Yenisey/Gottfried Plagemann, Alman Ceza Ka- nunu Strafgesetzbuch Türkçe Çeviri, Beta Yayıncılık, İstanbul, 2015, s. 353. 41 Yenisey/Plagemann, s. 212. 42 BayObLG, 07.10.1955 - RevReg. 3 St 182 a-b/155, BayObLGSt 1955, 172, https:// beck-online.beck.de/Dokument?vpath=bibdata%2Fzeits%2Fbayoblgst%2F195 5%2Fcont%2FBAYOBLGST.1955.172.1.htm&anchor=Y-300-Z-BAYOBLGST-B- 1955-S-172, (E.T.: 18.04.2018). 43 Söz konusu kararı kısaca anlatmak gerekirse; IG Metall Sendikası üyesi olan ve 9-31 Ağustos 1953 tarihleri arasında A tesisinde (fabikasında) grev yapmakta olan sanıklar B ve C, yine bu şirkette çalışmaktadır. Sanıkların daha önce grev hak- kında bir tecrübesi bulunmamaktadır ve her ikisi de daha evvel hiçbir greve ka- tılmamıştır. Sanıklar grev gözcüsü konumundadır. B, grev gözcüsünün yetki ve görevlerinden habersiz iken; C ise grevdeki diğer işçileri grev hakkında bilgilen- dirmekte ve cesaretlendirici konunşmalar yapmaktadır ancak hiçbir işçi fabrikaya zorla girme konusunda bir yönelimde bulunmamaktadır. Daha evvel kararlaştı- rılan saatte B ve C nöbetçi olarak fabrikanın ana giriş kapısında beklemektedirler. B ile C arasında yaklaşık 2 metre bulunmakta ve giriş kapısını tamamen kapatır biçimde durmaktadırlar. Bu esnada IG Metall Sendikası üyesi olmayan, greve katılmayan ve işe gitmek isteyen K, fabrikanın önüne gelir. K’yı gören B, onun yanına doğru birkaç adım atarak “Bizi azarlayan-fırçalayan fabrikaya bir de çalış- mak için mi gidiyorsun?” der ve K’nın koşarak fabrikaya girmesi üzerine B, K’yı