Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

54 Sendikal Hakların Kullanılmasının Engellenmesi Suçu de; “Az veya çok yakın bir kötülük yapılacağının başkasına bildirilmesi de- mektir” şeklinde bir tanıma da yer verilmiştir. 69 Bir başka tanıma göre tehdit; “Gerçekleşmesi, failin isteğinin yerine getirilmemesi şartına bağlı olan bir tecavüzün veya kötülüğün mağdura bildirilmesidir” şeklinde ifade edil- miştir. 70 Tehditte, tehdidin konusunu oluşturan isteğin yerine getirilmeme- si durumunda, kötülüğün failin iradesi kapsamında meydana gelece- ğinin bildirilmesi durumu vardır. Tehdit suçunu oluşturacak fiiller ile mağdurun hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yöneltilmiş bir saldırı olmalıdır. Bunlardan herhangi birine yöneltilen tehdit etme fiili, TCK’nın 106. maddesinin 1. fıkrasındaki suçun oluşması için ye- terli olacaktır. 71 Tehdidin, mağdurun huzurunu bozmaya ve onda kor- ku meydana getirmeye elverişli olması gerekmektedir. 72 Tehdit suçu- nun temel şeklinin veya nitelikli hallerinden birinin meydana gelmesi, suçun meydana gelmesi bakımından farklılık oluşturmayacaktır. 73 Be- lirtmemiz gerekir ki cebir ve tehdit, bu suç bakımından cezanın unsu- runun olmasının yanında, ceza hukukumuz açısından ceza sorumlu- luğunu kaldıran bir neden olarak da meydana gelebilmektedir. 74 Tehdidin gerçekleşip gerçekleşmemesi, suçun oluşumu için önem- li olmayıp; tehdidin ciddi olması ve mağdur üzerinde olumsuz bir etki edeceginden bahisle tehditte ise, magdurun sikayeti üzerine, altı aya kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur. Tehdidin; silahla, kisinin kendisini tanınmayacak bir hale koyması suretiyle, im- zasız mektupla veya özel isaretlerle, birden fazla kisi tarafından birlikte, var olan veya var sayılan suç örgütlerinin olusturdukları korkutucu güçten yararlanılarak islenmesi halinde, fail hakkında iki yıldan bes yıla kadar hapis cezasına hükmo- lunur. Tehdit amacıyla kasten öldürme, kasten yaralama veya malvarlıgına zarar verme suçunun islenmesi halinde, ayrıca bu suçlardan dolayı ceza verilir.” 69 Sahir Erman, “Çalışma Hürriyetinin Tahdidi Veya Men’i Suçu”, İstanbul Üniver- sitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası, C. 18, S. 3-4, 1952, s. 693, http://www.journals . istanbul.edu.tr/iuhfm/article/view/1023005005/1023004545, (E.T.: 28.12.2017). 70 Sözüer, s. 129. 71 Erdener Yurtcan, Yargıtay Kararları Işığı Altında Hürriyete Karşı Suçlar, Adalet Yayınevi, Ankara, 2012, s. 2. 72 M. Emin Artuk/Ahmet Gökcen/Caner Yenidünya, Ceza Hukuku Özel Hüküm- ler, 15. Baskı, Adalet Yayınevi, Ankara, 2015, s. 347. 73 Yargıtay 4. CD., E. 2009/12067, K. 2009/15749, Türk Ceza Hukuku Derneği, Yar- gıtay Kararları Çerçevesinde Ceza Hukuku Sempozyumu, Ufuk Matbaacılık, İs- tanbul, 2011, s. 158. 74 Ayrıntılı bilgi için bkz., Recep Gülşen, s. 132-176.