Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

88 İntihara Yönlendirme Suçu edene verilecek her ceza yararsız ve haksızdır; çünkü Tanrı’nın ceza- landırdığı ve ölümden sonra da sadece Tanrı’nın cezalandırabileceği bir kusur da olsa, bu kusur insanların gözünde bir suç değildir. 30 18. yüzyılın ikinci yarısından başlayarak intiharın cezalandırıl- maması gerektiği düşüncesi çok geniş çevrelerce dile getirilmeye baş- lanır. İntihar edenin cesedine uygulanacak her cezanın boş ve anlam- sız olacağı; ölenin mallarının müsadere edilmesinin ise hiçbir suçu olmayan aile üyelerine karşı çok büyük bir haksızlık olduğu yüksek sesle ifade edilir. Ruhban sınıfının, intihar edenlerin dini usullere uy- gun biçimde gömülmesine uzun süredir ses çıkarmamasında da bu görüşlerin etkisi olduğu belirtilmektedir. Cenevre’de son ceset idamı 1732 yılında olur ve 1735’te intihar edenlerin hepsi deli ilan edilir. 1792 yılına gelindiğinde ise intiharı cezalandıran yasa yürürlükten kaldı- rılır. Prusya’da ise intiharı cezalandıran yasalar 1751’de ortadan kal- kar; Bavyera’da ise bunun için 1817 yılını beklemek gerekecektir. 1794 tarihli Prusya Ceza Kanunu, intihar yerine, talep üzerine öldürmeyi ve intihara yardım etmeyi suç olarak düzenlemiştir. Bunu izleyen bir- çok Alman Devleti de 19. yüzyılın ortalarına doğru intihara yardımı suç olarak düzenleyen hükümlere mevzuatlarında yer vermiştir. 1871 tarihli Alman İmparatorluk Ceza Kanunu ise intihara yardımı özel bir suç olarak düzenlememiştir. Fransa’da ise intiharın cezalandırıl- masına 1789 Fransız İhtilali ile son verilmiş, 1790 yılında intihar suç olmaktan çıkartılmış, 1791 tarihli yeni ceza kanununda ise intihardan söz edilmemiştir. Avusturya’da müntehirin cezalandırılması 1850 yılı- na kadar sürmüştür. 1853 tarihli Avusturya Ceza Kanunu ise intihar konusuna hiç değinmemiştir. İngiltere’de ise intihar, suç sayılmaktan çok geç kurtulur: Dini cezalar ancak 1823’te, hukuki cezalar ise 1870’de uygulamadan kalkar. 31 İngiltere’de intihar uzun süre, adam öldürme; 30 Cesare Beccaria, Suçlar ve Cezalar Hakkında, (Çev.: Sami Selçuk), Ankara 2004, s.165, 170. 31 Ferri’ye göre, 1889 yılında sadece İngiltere’de intihar suçu dolayısıyla 106 dava açılmış, 84 mahkûmiyet kararı verilmiştir. Yazar, intihara yardım etmenin de suç olarak kabul edildiğini belirtmektedir. Benzer şekilde Fransa’da, 1789 Fransız Devrimi’nin, intiharı yasa tarafından öngörülen cürümler listesinden çıkardığı ancak Fransızların ait oldukları bütün dinlerin intiharı yasaklamaya ve cezalan- dırmaya devam ettiği belirtilmiştir. Buna göre, Fransız Devrimi’nden önce, inti- hara yardım eden kişinin de insan öldürmüş gibi kovuşturmaya uğradığı belirtil- mektedir. Rus Hukuku’nun ise daha sert olduğu ifade edilmektedir. Buna göre,