Türkiye Barolar Birliği Dergisi 136.Sayı

93 TBB Dergisi 2018 (136) Uğur ERSOY için güç kullanan kişi, hukuka aykırı bir saldırıyı defetmek zorunda kaldığından meşru müdafaa hükümlerinden yararlanacaktır. 49 Çağdaş ceza hukukunda, kişinin kendi yaşamına kendisinin son vermesi yani intihar veya intihara teşebbüs etmek suç olarak kabul edilmemiştir. İntiharın suç sayılmamasının nedeni, kişinin ölme hak- kının varlığı veya böyle bir hakkın tanınmış olmasından ve hukuken tasvip edilen bir davranış olmasından değil, tamamen suç politikası mülahazalarından kaynaklanmaktadır. Zira intiharın suç sayılmasını ve bu suçu işleyen kişiye ceza verilmesini hukuken açıklamak ve bun- dan bir yarar sağlamayı beklemek mümkün değildir. Gerçekten de, intihar gerçekleşmiş ve kişi ölmüşse ortada fail bulunmayacağından intihar edeni (müntehiri) cezalandırmak da mümkün olmayacaktır. Eski çağlarda görülen ve çalışmamızın önceki bölümlerinde üzerin- de durduğumuz müntehirin cesedine işkence yapılması ve mallarının müsadere edilmesi gibi uygulamalar da günümüzde asla kabul edile- mez. Burada belki intihara teşebbüs edenin, başka bir ifadeyle intihar etmesine rağmen hayatta kalan kişinin cezalandırılacağı düşünülebi- lirse de, böyle bir cezanın kişiyi yaşadığına pişman edeceği, psikoloji- sinin daha da çok bozulmasına yol açabileceği ve kişiyi her ne olursa olsun intiharı ölümle sonuçlandırmaya yöneltebileceği söylenebilir. 50 Ayrıca ceza hukuku sistematiği açısından da intihara teşebbüsün ce- zalandırılmasının teknik olarak kabulü mümkün değildir; zira asıl fiil olan intiharın suç sayılmadığı bir sistemde, intihara teşebbüsün suç sayılması doğru değildir. 51 49 Özbek/Kanbur/Doğan/Bacaksız/Tepe, Özel Hükümler, s.177; Sibel İnceoğlu, Ölme Hakkı (Ötanazi), İstanbul 1999, s.72; Sahir Erman, Çetin Özek, Ceza Huku- ku Özel Bölüm – Kişilere Karşı İşlenen Suçlar, İstanbul 1994, s.76. 50 Erdoğdu, intiharların gerek toplum gerek intihar eden bakımından kötü bir fiil olduğunu belirttikten sonra, intihara teşebbüs edenlere ceza vermenin, şayet fiil akli ve psikolojik bir marazdan ileri gelmişse kişiyi ıslah etmeye yarayacağını ve intihara yönelik temayüllerini frenlemek bakımından faydalı olacağını düşün- mektedir. Bkz. Erdoğdu, Ahmet, “İntihar Fiili”, İleri Hukuk Aylık Dergisi, Sayı: 39, Yıl: Eylül 1948, s.230. Yazarın ileri sürdüğü bu görüşün günümüz çağdaş hu- kuk sisteminde kabulü mümkün değildir. İntihara teşebbüs eden kişiyi hapis ce- zasıyla cezalandırarak ıslah olmasını ve iyileşmesini beklemek yerine psikolojik ve psikiyatrik destek vererek intihara yol açan sorunun ortadan kaldırılmasının amaçlanmasının daha sağlıklı bir yaklaşım olacağını düşünmekteyiz. 51 Koca, İntihara Yönlendirme, s.20.