Türkiye Barolar Birliği Dergisi 137.Sayı

123 TBB Dergisi 2018 (137) M. Süheyl KARAKAYA 2.3.1 Yargıtay İçtihatları Seyri Yargıtay’ın bu konuya dair içtihatları ilginç bir seyir izlemiştir. 5651 sayılı Kanun’un yürürlük tarihinden iki sene sonra, 2009 yılındaki iç- tihadında 115 Yargıtay, internette gerçekleşen haksız fiillerde Medeni Kanun’a başvurulabileceğini belirtmiştir. 116 İlgili davada, davacı hu- kuka aykırılığın tespiti, düzeltilmesi ve üçüncü kişilere duyurulmasını istemiştir. O dönemde 5651/9›da henüz erişim engellenmesi tedbiri ol- madığından ve davacı da böyle bir talep iletmediğinden mahkeme bunu incelememiştir. Bununla birlikte dikkat çeken nokta, cevap hakkının o dönemde hem Medeni Kanun›da hem de 5651 sayılı Kanun›da bulun- masına rağmen mahkemenin uyuşmazlığı özel hukuka ait olarak tavsif etmesi ve asliye hukuk mahkemesinin görevsizlik kararını bozmasıdır. 2012 yılından sonra ise Yargıtay içtihatlarında öncekiyle çelişen kararlar gündeme gelmiştir. Kararlarında, içerikten çıkarma talebinin tek başına yahut tazminat talebiyle de olsa asliye hukuk mahkeme- sinden istenemeyeceğinden, 117 mahkemenin tedbir kararı açısından görevsizlik kararı vermesi gerektiğinden 118 bahisle hukuk mahkemele- rinin talebi kabulü yönünden kararları bozmuş, görevsizlik kararları- nı onanmıştır. 119 Bu kararlarda sunulan gerekçe, 5651 sayılı Kanun’un Medeni Kanun bakımından özel kanun sayılacağı, dolayısıyla Sulh Ceza Mahkemesinin internetteki yayınların durdurulması talepleri ba- kımından özel olarak yetkilendirildiği, hukuk mahkemelerinin görev açısından bu konuda dışlandığıdır. 120 Ancak mahkemenin içtihatları bu yönde seyrederken bir yandan da yerleşik bir karşı oy oluşmaya başlamıştır. 121 Karşıoy, istenilirse MK 115 Yargıtay 4. HD., E. 2009/8571 K. 2009/9921 T. 15.9.2009 (Kazancı İçtihat Bankası) 116 Bir içtihadında ise özellikle suç kataloğu sayılmış olan 5651 sayılı Kanun’un 8. maddesi ve cezai karakterdeki 9. maddesini haksız fiilleri düzenlediğini isabetsiz şekilde söylemiştir.: 4. HD., E. 2014/14066 K. 2014/14606 T. 05.11.2014 (Lexpera İçtihat) 117 4. HD., E. 2012/6581 K. 2012/10331 T. 13.6.2012 (Kazancı İçtihat Bankası) 118 4. HD., E. 2012/2045 K. 2013/1218 T. 29.1.2013 (Kazancı İçtihat Bankası) Yine Dör- düncü Daire bir kararında “yayının nihâi olarak durdurulması” yönünden hukuk mahkemesinin görevsiz olduğunu söylemiştir. Bundan kasıt sanıyoruz tecavüzün durdurulması kararıdır. : 4. HD., E. 2012/13534 K. 2013/9321 T. 21.5.2013 (Kazan- cı İçtihat Bankası) 119 4. HD., E. 2014/608 K. 2014/1490 T. 3.2.2014 (Lexpera İçtihat) 120 4. HD., E. 2014/7187 K. 2014/8832 T. 28.5.2014 (Lexpera İçtihat); 4. HD., E. 2013/10125 K. 2014/5825 T. 7.4.2014 (Lexpera İçtihat) 121 Bu karşıoy gerekçesinin yer aldığı son karar karar düzeltme ile bozulmuştur: 4. HD., E. 2015/6149 K. 2015/7354 T. 4.6.2015 (Lexpera İçtihat)