Türkiye Barolar Birliği Dergisi 137.Sayı

146 7139 Sayılı Kanun Kapsamında Ormancılık ve Su Tahsisi ile Arazi Toplulaştırılmasının Anayasallığı ağaçlandırılan sahalarda birinci fıkradaki faaliyetlere hiçbir surette izin verilemez.” hükmüne dönüşmüştür. Bu maddeyi, Anayasa’nın 2, 7, 13, 56, 63, 169. maddeleri açısın- dan incelemek gerekir. Bu maddelerden, 2, 56, 63 ve 169. madde- ler yukarıdaki irdelemelerde de gündeme gelmiştir. Hatırlanacağı gibi, Anayasa’nın 7. maddesi, yasama yetkisinin Türk Milleti adına TBMM’de olduğunu ve bu yetkinin devredilemezliğini; 13. madde- si ise, temel hak ve hürriyetlerin, özlerine dokunulmaksızın yalnızca Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve an- cak kanunla sınırlanabileceği, bu sınırlamaların, Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin gereklerine ve (…) ölçülü- lük ilkesine aykırı olamayacağın hüküm altına almıştır. 7139 sayılı Kanun’un 11. maddesiyle yapılan değişiklikleri, mad- dede ele alınış sırası ve içeriklerinin farklılıkları nedeniyle; arkeoloji, hızar şerit benzeri tesisler, balıkçılık amaçlı karasal tesisler, yer altı de- polaması ve izin bedelleri açısından ayrı ayrı incelemek gereklidir. Orman arazisinde “arkeolojik kazı veya restorasyon yapmak” ile “tarihi eserlerin restorasyonu ve korunması için gerekli tesis kur- mak” birbiriyle ilişkili fakat farklı içerikte işlerdir. Zamanında insan yerleşim alanı olan, fakat tarihin akışı içerisinde orman halini almış bir arazinin Anadolu’nun her yerinde bulunma olasılığı vardır. Bu nedenle orman içerisinde arkeolojik kazı yapmak veya arkeolojik bir yerleşim kalıntısının restorasyonu zorunlu olabilir. Bu noktada doğa- nın korunması ile kültürel varlıkların korunması şeklinde iki alanın rekabeti ortaya çıkmaktadır. Bu zorunluluk nedeniyle, “arkeolojik kazı veya restorasyon yapmak” şeklindeki düzenleme makul görüle- bilirken, aynı bakışı “tarihi eserlerin restorasyonu ve korunması için gerekli tesis kurmak” noktasında savunmak olanaksızdır. Arkeolo- jik eserlerin yakınında ve insan yerleşimleriyle ilişkili mekânlarda da, biraz taşıma maliyetlerini göze alarak, “tarihi eserlerin restorasyonu ve korunması için gerekli tesis kurmak” olanaklıdır. Hatta tarihi ve kültürel birikimlerle, yerel insanları bütünleştirmek, yaratılacak işlen- dirme ve dolaylı ekonomik etkilerinden yararlandırmak açılarından, orman dışında bu tesisleri kurmak daha doğru bir yaklaşımdır. Bütün bu açıklamalardan anlaşılacağı gibi, orman yetişmeye uygun bir yer,