Türkiye Barolar Birliği Dergisi 137.Sayı

166 7139 Sayılı Kanun Kapsamında Ormancılık ve Su Tahsisi ile Arazi Toplulaştırılmasının Anayasallığı 1.6. Kamulaştırmasız El Atma 7139 sayılı Kanun’un 17. maddesi ile Orman Kanunu’na eklenen Ek Madde 15; “Orman kadastrosu yapılmayan veya orman kadastro- su yapılmış olup da orman sınırları dışında kalan yerlerde bulunan, gerçek veya özel hukuk tüzel kişileri adına tapuda tescilli olduğu halde, ağaçlandırma ve erozyon kontrolü çalışmaları sırasında ka- mulaştırılmaksızın orman idaresince 31.12.2017 tarihinden önce ağaçlandırılmış olan taşınmazlardan, orman olarak kullanılmasında yarar görülen taşınmazlara karşılık; aynı bölgede bulunan 19.4.2012 tarihli ve 6292 sayılı Orman Köylülerinin Kalkınmalarının Destek- lenmesi ve Hazine Adına Orman Sınırları Dışına Çıkarılan Yerle- rin Değerlendirilmesi ile Hazineye Ait Tarım Arazilerinin Satışı Hakkında Kanun kapsamında değerlendirilmeyen 2/B taşınmazla- rından, bunun mümkün olmaması halinde diğer hazine taşınmazla- rından eşdeğer taşınmaz verilebilir./Bu maddenin uygulanması ile ilgili usul ve esaslar Maliye Bakanlığından görüş alınarak Orman Genel Müdürlüğü tarafından belirlenir” hükmünü getirmektedir. Getirilen bu hüküm, Anayasa’nın 2, 7, 13, 35, 56, 169 ve 170. mad- delerine aykırılıklar içermektedir. Bu maddede, diğer Anayasa hü- kümleri yanında, 35. madde özellikle dikkat çekmektedir. Bilindiği gibi, Anayasa’nın 35. maddesi, “herkesin, mülkiyet ve miras haklarına sahip olduğunu, bu hakların, ancak kamu yararı amacıyla, kanunla sınırlanabileceğini” ifade etmektedir. Ek Madde 15, aslında Türkiye’nin bir başka gerçeğini ortaya koyması açısından ilginç bir içeriğe sahiptir. Bugüne kadar, devletin ormanlarını işgal edenlerden koruyamadığı, bu nedenle 2B benzeri düzenlemelerle, sürekli işgalci lehine orman sınırlarını daralttığı kamu- oyunun malumudur. Bunun yanında, kendi ormanını koruyamayan devletin, bazı vatandaşların tapularını iptal ettirebildiği de bilinmek- tedir. Bu madde ise “özel kişilerin mülkiyetindeyken, bir kamulaş- tırma ihtiyacı duymadan, bu yerlerin kendi malı olup olmadığına bakmaksızın devletin işgalci gibi girip, ağaç dikerek orman kurdu- ğu yerlerin” varlığını, sahiplerince haklı bir sorun haline getirildiğini ortaya çıkarmakta ve devlet vatandaş çatışmasına çözüm arandığını göstermektedir.