Türkiye Barolar Birliği Dergisi 137.Sayı

179 TBB Dergisi 2018 (137) Kenan OK/Uğur URUŞAK/Osman Korkut KANADOĞLU taşıdığı kabul edilen hizmetin, orman ekosistemi dışında gerçekleşti- rilmesinin imkânsız olması koşulunun mutlak surette gerçekleşmesi gerekecektir. Aksi takdirde, Anayasa Mahkemesi’nce aranan ölçütler ihlal edilmiş olacaktır. 39 Bu çerçevede arazi toplulaştırması ile gerçek- leşmesi beklenen amacın, orman ekosistemi dışında elde edilmesini mümkün kılan her düzenleme, Anayasa’nın 169. maddesine aykırıdır. Diğer yandan, üzerinde orman ağacı bulunduran ve büyüklüğü 3 hektardan az olduğu için hukuken hususi (özel) orman sayılmayan ağaçlık alanların orman ağaçlarından faydalanma şekli, Orman Genel Müdürlüğü’nün (OGM) izniyle belirlenmektedir. Bu alanlar genelde tarım alanları içerisinde kalmış; fakat eskiden orman olan kalıntı yer- lerdir ve biyolojik çeşitliliğin, kuş barınma alanlarının son kalıntıla- rı olarak önemli ekolojik işlevler görmektedir. OGM bu alanlardaki ağaçlardan faydalanmayı, yaban hayatı ve kuşlarla ilgili uluslararası yükümlülükleri dikkate alarak kısıtlayabilmektedir. Bu gibi alanların, toplulaştırma sırasında, nitelik değiştirmesi olasıdır ve bu değişim yet- kisi, ilgisiz ve birikimi olmayan DSİ’ye geçmiş durumdadır. Yine, arazi toplulaştırması kapsamına girecek araziler bakımından herhangi bir istisna hükmü getirilmediği için; - Toplulaştırılacak araziler, tarih, kültür ve tabiat varlıkları ve de- ğerleri de olabilir. Arazi toplulaştırması bu varlık ve değerlere za- rar vereceğinden, bu hüküm Anayasa’nın 63. maddesine aykırılık oluşturmaktadır. - Toplulaştırılacak araziler, yabani flora ve fauna ile doğal yaşama ortamları, bilhassa nesli tehlikeye düşmüş ve düşebilecek türlerin, özellikle endemik olanların yaşama ortamları da olabilir. 3 hek- tardan küçük alana sahip olduğu için orman sayılmayan özel ki- şilerin ellerindeki tüm ağaçlık alanlar bu niteliktedir. Tarım arazi- leri arasında kalmış kamu tüzel kişilikleri ile hazine arazilerinin de özellikle tarımsal biyolojik çeşitlilik ve yaban hayatı açısından önemli işlevler gören son sığınaklar olduğu bilinmektedir. Bu nite- likteki arazilerin toplulaştırılmasına da imkân veren yasal düzen- leme, Avrupa’nın Yaban Hayatı Ve Yaşama Ortamlarını Koruma Sözleşmesi’nin 1, 2, 3, 4, 5, 6 ve 7. maddelerine de aykırıdır. 39 E. 2000/75, K. 2002/200, Kt. 17.12.2002.