Türkiye Barolar Birliği Dergisi 137.Sayı

223 TBB Dergisi 2018 (137) Sinem TOP AİHM tarafından müdafi yardımından yararlanma hakkına ge- tirilen kısıtlamalar konusunda, mahkemenin yargı yetkisini tanıyan diğer ülkeler açısından verilen kararlarda da müdafi yardımından ya- rarlanma hakkının mutlak olmadığı ancak kısıtlamaların gerekçelen- dirilmesi ve adil yargılamaya zarar vermeyecek şekilde uygulanması gerektiği belirtilmiştir. A.T./Lüksemburg 12 kararında dosyaya erişim hakkına getirilen sınırlamanın sürecin devamında giderilerek adil yargılamanın zedelenmemesi sebebiyle ihlal olmadığını söylerken başvuran için sorgu öncesinde usulen avukat görevlendirmesi yapıl- masının etkin bir avukat yardımı alabildiğini doğrulamaya yetersiz olduğunu belirtmiştir. Dvorski/Hırvatistan kararında ise mahkeme kişinin bir müdafi yar- dımından hiç yararlandırılmaması karşısında kendi seçtiği müdafinin yardımından yararlandırılmamasının daha önemsiz bir mesele gibi görülebileceğini ancak kendisi veya ailesi tarafından seçilen müdafi konusunda bilgilendirilmemesi ve bu yolla atanmış müdafinin yar- dımından yararlanmaya zorlanması, sonuç olarak kendi seçtiği (özel) müdafi ile görüşmesinin yetersiz gerekçeyle kısıtlanmasının adil yar- gılanma hakkının ihlalini oluşturduğuna karar vermiştir. 13 Vyerentsov/Ukrayna kararında mahkeme “(…)başvuran İdari Suçlar Kanunu’nda öngörüldüğü üzere yasal temsilci talebinde bulunmuş olması- na rağmen, ilk derece mahkemesi başvuranın bir insan hakları savunucusu olarak yasal geçmişi nedeniyle bu talebi reddetmiştir. Bu gerekçelere dayana- rak talebin reddedilmesi hem yasaya aykırı hem de keyfi olmuştur.(…)” de- ğerlendirmesi ile müdafi yardımından yararlanma hakkı konusunda kişinin özelliklerinin belirleyici olamayacağını, şüpheli veya sanığın kişisel yeterlilikleri gerekçe gösterilerek hakkın kısıtlanamayacağını belirtmiştir. 14 rihli kararı. Abdulgafur v. Türkiye kararı, başvuru no: 44023/09, Mahkemenin 24.05.2016 tarihli kararı. (https://hudoc.echr.coe.int ) Yiğitdoğan v. Türkiye kararı, başvuru no: 72/174/10, Mahkemenin 03.06.2014 tarihli kararı. 12 A.T. v. Lüksemburg kararı, başvuru no: 30460/13, Mahkemenin 09.04.2015 tarihli kararı. (http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-168595 ) 13 Dvorski v. Hırvatistan kararı, başvuru no: 25703/11, Mahkemenin 20.10.2015 ta- rihli kararı. (http://hudoc.echr.coe.int/eng?i=001-168423 ) Durmuş Tezcan, Mus- tafa Ruhan Erdem, Oğuz Sancakdar, Rifat Murat Önok, İnsan Hakları El Kitabı, Güncellenmiş 6. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık, 2016, s. 338. 14 Vyerentsov v. Ukrayna kararı, başvuru no:20372/11, Mahkemenin 11.04.2013 ta- rihli kararı. (https://hudoc.echr.coe.int/eng# {“itemid”:[“001-170222”]})