Türkiye Barolar Birliği Dergisi 138.Sayı

125 TBB Dergisi 2018 (138) Murat TEZCAN / Beyza CANBOLAT Kat Mülkiyeti Kanunu’nun kat maliklerinin borçlarından olan ana gayrimenkulün genel giderlerine katılma yükümlülüğünü düzenleyen 20. maddesinde “Kat maliklerinden her biri aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça: Kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerine ve bunlar için top- lanacak avansa eşit olarak; Ana gayrimenkulün sigorta primlerine ve bütün ortak yerlerin bakım, koruma, güçlendirme ve onarım giderleri ile yönetici aylığı gibi diğer giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine ve giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında katılmakla yükümlüdür.” ifade- lerine yer verilmiştir. Arsa payı, görüldüğü üzere ana gayrimenkulün ortak giderlerine katılma yükümlülüğünün tespitinde de belirleyici- dir. 16 Kat malikleri, ana gayrimenkulün sigorta edilmesini kararlaştı- rabilirler. Sigorta değeri, kat malikleri kurulunca tayin edilmektedir. Kat Mülkiyeti Kanunu’nun sigorta anlaşmasını düzenleyen 21. madde hükmüne göre “Sigorta yapılması halinde kat malikleri, sigorta giderlerine, arsa payları oranında, katılmakla yükümlüdürler. Ana gayrimenkulün tümü- nün harap olması halinde alınacak sigorta bedeli, aksine sözleşme olmadıkça, kat maliklerine, arsa payları oranında, paylaştırılır.” Maddenin açık hükmü uyarınca kat maliki, sigorta anlaşması yapıldığı durumlarda sigorta giderlerine arsa payı oranında katılmakta, sigorta bedelinden de arsa payı oranında hak sahibi olmaktadır. Kat Mülkiyeti Kanunu’nun kat mülkiyetinin devri mecburiyetini düzenleyen 25. maddesine göre kat maliklerinden biri bu Kanun’a göre sayıda otopark yeri mevcut değildir. Ana taşınmazda otoparklardan yararlan- mayı engelleyen otopark bariyer kumandasının davacıya verilerek müdahalenin men’i ve her kat malikinin arsa payları oranında otoparktan yararlanmalarına ka- rar verilmesi gerekirken, devamlı özgülenmeyi de kapsayacak biçimde bir araçlık otopark yerinin kullanılması şeklinde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.” (Yargıtay 18. HD’nin 2013/ 18679 E. 2014/3477 K. sayılı 27.02.2014 tarihli kararı) 16 “634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 20. maddesine göre kat maliklerinden her biri ana taşınmazın ortak gider ve aidatlarına ve bu giderler için toplanacak avansa aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça arsa payı oranında katılmakla yükümlüdürler. Ayrıca kat malikleri kendi bağımsız bölümlerinin durumu do- layısıyla bunlardan faydalanmaya lüzum ve ihtiyaç bulunmadığını ileri sürmek suretiyle bu gider ve avans payını ödemekten kaçınamaz. Buna göre dava dilek- çesinde istenilen ortak giderlerden, her bağımsız bölümün arsa payı oranında so- rumlu tutulması gerekeceğinden, davacı kat malikinin dava ve takibe konu edilen giderlerden, bağımsız bölümünün arsa payı karşılığınca sorumlu olduğu mikta- rın belirlenmesi, borcun düşülmesi ile kalan miktar yönünden itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.” (Yargıtay 18. HD’nin 2014/13736 E. 2015/2355 K. sayılı 19.02.2015 tarihli kararı)