Türkiye Barolar Birliği Dergisi 138.Sayı

224 Fatura İçeriğinin Kabul Edilmiş Sayılması mayı içerme ve imza. 77 Bu unsurlardan imza, senedin belirleyici yönü- nü oluşturmaktadır. İmza mutlak suretle borç altına giren kişi tarafın- dan atılmak durumundadır. Aksi takdirde diğer unsurları taşısa bile söz konusu belge senet niteliğinde olmaz 78 . Süresi içinde itiraz edilme- yen faturada borç altına giren fatura muhatabının imzasının olmama- sı, bu faturanın muhatabı için senet vasfını kazanmasına engeldir. Do- layısıyla fatura içeriğinin kabul edilmiş sayılmasının aksini ispat her türlü delil ile mümkün olmalıdır. Ayrıca aksinin kabulü, uygulamada adaletsiz sonuçların ortaya çıkmasına yol açacak türdendir. Maddî hu- kuka göre hak sahibi olmayan ve fakat fatura gönderen tarafın, usûl hukukunun senede ilişkin kuralları kapsamında hak sahibi olması so- nucunu doğabilir. Hata ile veya kötü niyetle bir fatura gönderen tacir, bu faturaya itiraz edilmemesi nedeniyle alacaklı duruma gelebilir. Fa- tura içeriğinin kabul edilmiş sayılmasından sonra aksini ispat, eğer ya- zılı delil, ticari defter veya yemin ile mümkündür denilecek olsa, kötü niyetli fatura düzenleyen karşısında fatura muhatabı çaresiz bırakıla- bilir. Zira kötü niyetle fatura düzenleyip gönderen taraf, bunu ticari defterlerine kaydedebilme imkânına da sahiptir. Ayrıca uyuşmazlık mahkeme önüne geldiğinde kendisine karşı yöneltilen yemin teklifini eda edebilir. Fatura gönderilen muhatap zaten mevcut olmayan ticari ilişkiyi ticari defterlerine kaydetmemiş olacağından kendi ticari defter- lerine dayansa bile bir sonuca varamaz. Bu nedenle de ispat yükünü yerine getiremediği için davayı kaybedebilecektir. Fatura içeriğinin kabul edilmiş sayılmasının aksini ispat etmek için başvurulabilecek delillerden birisinin yemin olduğu kabul edil- diğinde, yemin teklif eden tarafın ispat yükünü taşıyan taraf olması 77 Erdönmez, Pekcanıtez Usûl, s. 1773-1774; Tanrıver, s. 830-832. 78 Necmeddin M. Berkin, “İspat Hukukunda Senet Delili Ve Yazılı Şekil”, İÜHFM, İstanbul 1946, C. 12, S. 4, s. 1177-1178; Seyithan Deliduman, “Medeni Usul Huku- kunda Senet ve Senetlerle Yazılı Şekil Arasındaki İlişki”, AÜEHFD , Erzincan 2000, C. 4, S. 1-2, s. 417; M. Kamil Yıldırım, “Senetle İspat Kuralının Türk Medeni Yar- gılama Hukukundaki Önemi”, İlkeler Işığı Altında Medeni Yargılama Hukuku, 7. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul 2012, s. 115; Hakan Pekcanıtez, “Elektronik Tica- retin Türk İspat Hukukuna Getirdiği Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Uluslararası İnternet Hukuku Sempozyumu, İzmir 2001, s. 406; Serdar Nart, “Alman Ve Türk Hukukunda Senetle İspat”, DEÜHFD , İzmir 2007, C. 9, S. 1, s. 213; Halûk Konu- ralp, Medenî Usul Hukukunda Yazılı Delil Başlangıcı, Yetkin Yayınları, Ankara 2009, s. 45; Ozan Tok/Harika Koltaş, “Senetle İspat Kuralının Tesis Ediliş Amacı Bakımından Bazı Vakıaların İspatına İlişkin Değerlendirmeler”, MÜHAD , İstan- bul 2016, C. 22, S. 3, s. 2670; Erdönmez, Pekcanıtez Usûl, s. 1774; Tanrıver, s. 832.