Türkiye Barolar Birliği Dergisi 138.Sayı

84 Gönüllü Vazgeçme 36. maddede düzenlenmiştir. Esasında kanun koyucunun yaptığı dü- zenlemeye bakıldığında, eski kanun dönemindeki ihtiyariyle vazgeç- me ve suç öncesi faal nedamet kurumlarının bir maddede toplandığı ve birleştirildiği görülmektedir. Yine ehemmiyet arz eden bir diğer hu- sus ise, eski kanundan farklı olarak icra hareketlerinin tamamlanma- sından sonra da gönüllü vazgeçme hükümlerinin tatbikinin mümkün hale getirilmesidir. 20 Yani eski ceza kanunu döneminde sadece icra ha- reketleri devam ederken söz konusu olan gönüllü vazgeçme kurumu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda icra hareketlerinin bittiği ancak ne- ticenin gerçekleşmediği durumları da kapsar. 21 Dolayısıyla 5237 sayılı Kanun düzenlemesine bakıldığında anlaşılmaktadır ki, eski ceza ka- nunu dönemindeki suç öncesi etkin pişmanlık yeni kanunda gönüllü vazgeçme içerisinde eritilmiştir. Suç sonrası etkin pişmanlık ise eski kanun döneminde olduğu gibi genel bir hüküm olarak birinci kitapta düzenlenmemiş, ilgili suç tipleri için ayrı ayrı özel hükümler altında düzenlenmiştir. 22 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’ndaki düzenleme, suç tamamlanmadan önce etkin pişmanlıktan bahsedilmesinin doğru ol- madığı, gönüllü vazgeçmenin teşebbüsün tüm aşamaları için geçerli olması gerektiği görüşüne dayandırılmıştır. Kanaatimiz eksik ve tam teşebbüs ayrımını kaldıran 5237 sayılı Kanun’un teşebbüse ilişkin dü- zenlemeleri gözetildiğinde bu görüşün yerinde olduğu yönündedir. IV. Gönüllü Vazgeçmenin Suç Teorisindeki Yeri Gönüllü vazgeçmenin suç teorisindeki yeri hakkında doktrinde farklı görüşler mevcuttur. Bu görüşler, esasında gönüllü vazgeçmenin neden cezalandırılmadığına ilişkin görüşlere bağlı olarak şekillenmek- tedir. Dolayısıyla gönüllü vazgeçmenin hukuki niteliği ve esası sadece teorik anlamda önem taşımaz, hangi teorinin benimsendiği kurumun geçerlilik koşullarını da etkiler. 23 Kanaatimizce gönüllü vazgeçme ce- 20 “…Kanunumuzdaki düzenlemede gönüllü vazgeçmenin suçun tamamlanması aşamasına kadar mümkün olduğu kabul edilmiştir. Dolayısıyla suçun icrası süre- cindeki bütün aşamalarda gönüllü vazgeçme mümkündür…” (Yargıtay 14. Ceza Dairesi, 2017/622, 2017/2490, 8.5.2017, www.kazanci.com ) 21 Yavuz Erdoğan, “Gönüllü Vazgeçme”, Terazi Hukuk Dergisi , Ağustos 2010,s.93. 22 Özcan Erdagöz, “Türk Ceza Hukukunda Gönüllü Vazgeçme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Konuya İlişkin Bir Kararının Değerlendirilmesi”, Türkiye Adalet Akademisi Dergisi , Temmuz 2013, s.1063. 23 Adem Sözüer, Suça Teşebbüs, Kazancı Hukuk Yayınları, İstanbul 1994, s. 235.