Türkiye Barolar Birliği Dergisi 138.Sayı

94 Gönüllü Vazgeçme Burada örnek olarak kalkışma suçları ve taksirli suçlar zikredilebilir. Bilhassa taksirli suçlara teşebbüs mümkün değildir. Çünkü teşebbüs kişinin ancak işlemeyi kast ettiği suç açısından mümkündür. 47 Failin suç işleme kastından vazgeçmesi anlamına gelen gönüllü vazgeçme- nin tabiiyeti itibariyle taksirli suçlarda söz konusu olması mümkün değildir. Çünkü bu suçlarda zaten vazgeçilebilecek bir kast yoktur. 48 Dolayısıyla suça teşebbüsün mümkün olmadığı durumlarda, gönüllü vazgeçme hükümlerinin gündeme gelmesi hukuken mümkün değil- dir. Diğer taraftan, gönüllü vazgeçmenin mevcudiyetinden bahsede- bilmek için icra hareketlerinden, icra hareketleri tamamlanmışsa suç tamamlanmadan veya netice gerçekleşmeden faildeki gönüllü ve iradi vazgeçme gerçekleşmiş olmalıdır. Esasında kanun koyucunun gönüllü vazgeçmeyi düzenlediği madde metnine bakıldığında gönüllü vazgeç- menin iki ayrı biçimde ele alındığı görülmektedir. Gönüllü vazgeçme hükümlerinin uygulanacağı ilk hal, failin icra hareketlerinden gönüllü ve iradi olarak vazgeçmesidir. İkinci hal ise, failin icra hareketlerini tamamlamasına rağmen suçun tamamlanmasını veya neticenin ger- çekleşmesini önlemesi halidir. VII. Failin İcra Hareketlerinden Vazgeçmesi Şeklindeki Gönüllü Vazgeçme Gönüllü vazgeçme hükümlerinin tatbik edileceği ilk hal yuka- rıda ifade ettiğimiz üzere, failin icra hareketlerinden gönüllü olarak vazgeçmesidir. 49 İfade edelim ki, icra hareketlerinden vazgeçme lafzı itibariyle dahi negatif bir özellik taşır yani suç yolunda ilerlemeye ka- rar vermiş failin suç faaliyetini sonuna kadar götürmemesi anlamına gelir. 50 Bu durumda ihmali suçlar hariç, failin aktif bir hareket yapma- Yayıncılık, Ankara 2017, s.344. 47 Muharrem Özen, “TCK’nda Taksir”, Alman-Türk Karşılaştırılmalı Ceza Hukuku, Cilt: III, Prof. Dr. Köksal Bayraktar’a Armağan, İstanbul 2010, s.143. 48 Akdağ, s.113. 49 “… Gönüllü vazgeçme ilk olarak icra hareketleri safhasında mümkündür. Fail, icra hareketlerinin devamı aşamasında, icra hareketlerini sonuna kadar götürme imkân ve iktidarı bulunmasına rağmen icraya devam etmemiş olmalıdır…” (Yar- gıtay 14. Ceza Dairesi, 2017/622, 2017/2490, 8.5.201 ) 50 “…”İcra hareketlerinden vazgeçme negatif bir özelliğe sahiptir... Bu durumda fa- ilin soyut durması yetecek ve aktif bir davranış gerekmeyecektir.” Yargıtay 11.