Türkiye Barolar Birliği Dergisi 139.Sayı

205 TBB Dergisi 2018 (139) Süheyla Suzan Gökalp ALICA fer Park Davası, tüzel kişiliği bulunmayan ve belli bir amaç için bir araya gelmiş olan kişilerin (aynı işyerinde çalışıyor olmak) açtıkları bir davadır. Davacıların, Zafer Park’ın çevresindeki bir işyerinde 84 çalışı- yor ve Ankaralı olmalarından ötürü davada menfaat ilişkilerinin bu- lunduğu kabul edilmiştir. 85 Menfaat ilişkisinin tartışıldığı ve geniş yorumlandığı diğer bir dava ise “Güven Park Davası” dır. Ankara Büyükşehir Belediye Mecli- sinin Güvenpark’ın otopark ve çarşı olarak tahsisine ilişkin imar planı değişikliği işleminin iptali istemiyle çevre, şehircilik ve planlama uz- manı üç Ankaralı vatandaşın açtığı davada menfaatlerinin ihlal edildi- ği kabul edilerek dava görülmüştür. 86 Nazım imar planında tarım alanında kalan verimli toprakla- rın bulunduğu alanların uygulama imar planı ile konut alanı olarak planlanarak yerleşime açıldığı, Fırat nehrine ait kıyı kenar çizgisi be- lirlenmeden planların onaylandığı, kamunun kullanımına tahsis edil- mesi gereken alanların özel mülkiyete konu edilebilir hale getirildiği, imar uygulamasının yasal prosedüre uyulmaksızın gerçekleştirildi- ği, söz konusu imar uygulamasının askıya çıkarılmadığı gibi Birecik Kaymakamlığı’nın olumsuz görüşüne rağmen yürürlüğe konulduğu iddialarıyla açılan davada, Danıştay’ca beldede ikamet eden davacı- nın menfaatinin bulunduğuna karar verilmiş ve davanın ehliyet yö- nünden reddine ilişkin ilk derece mahkemesi kararında hukuki isabet görülmemiştir. 87 Diğer taraftan belde sakini olmayan ve İstanbul dışında yaşayan davacının, İstanbul İlinde bulunan Yeşil Göl’ün moloz döküm alanı ilan edilmesine ilişkin işleminin iptalini istediği bir uyuşmazlıkta, çev- resel değerlerin korunmasına yönelik kamu yararını yakından ilgilen- diren bir işlem olduğundan, anılan davacının dava açma ehliyetinin bulunduğuna karar verilmiş ve çevresel değerlerin korunmasında menfaatinin olduğuna hükmedilmiştir. 84 Davacıların Danıştay çalışanları olmalarının, bu davada menfaat ilişkisinin geniş yorumlanmasını sağladığı düşünülebilirse de kanımca bu durum, çevre sorunları ile ilgili davalar açısından bir gelişme ve kazanç olmuştur. 85 Danıştay 6. Dairesi’nin 16.12.1986 tarih ve E.1986/1323, K.1986/1135 sayılı kararı. 86 Danıştay 6. Dairesi’nin, 9.5.1988 tarihli ve E. 1988/477, K. 1988/646 sayılı kararı, Danıştay Dergisi , Yıl: 19, Sayı: 72-73, 1989, s. 345-348. 87 Danıştay 6. Dairesi’nin 11.06.2013 tarih ve E.2012/2294, K.2013/4129 sayılı kararı.