Türkiye Barolar Birliği Dergisi 139.Sayı

61 TBB Dergisi 2018 (139) Gökhan DÖNMEZ ve münakaşa edilmesinin yolunu açmak, temsilcilerin oylarını kullanır- ken veya fikirlerini açıklarken kendilerini güvencede hissederek onlara bağımsız bir bicimde hareket edebilecekleri şartlan sağlamak, milletin çıkarlarını gözetmek adına vicdanlarının sesini dinleyerek özgürce ken- dilerini ifade etmelerini garanti etmek, parlamento egemenliğini sağ- lamak, parlamenterleri, yürütme ve yargının kasıtlı tehditlerine karşı korumak, Yasama fonksiyonunu özgür bir şekilde ifa edebilmek ve bu yolla anayasal fonksiyonu ceza korkusu olmaksızın etkili bir biçimde yerine getirmelerini sağlamak ” amacıyla yasama sorumsuzluğunun kabul edildiğini belirtmiştir. 40 Aynı şekilde Anayasa Mahkemesi de muhtelif kararlarında, şim- diye kadar ifade edilenleri özet bir şekilde tekrarlamıştır. 41 Daha kısa bir ifadeyle yasama sorumsuzluğunun amacı, Mecliste milletvekilleri- nin oy, söz ve düşünce özgürlüklerinin korunması suretiyle milli ira- denin tam bir serbestlik içinde ortaya çıkmasını temin etmek ve mil- letvekillerinin görevini yerine getirirken bağımsızlığını ve güvencesini sağlamaktır. 42 Gerçekten de meclislerde tartışmalar yapılmadan ve bu tartışmalar serbest bir şekilde gerçekleştirilmeden milli iradenin tam olarak ortaya çıkması söz konusu olamaz. 43 Milletvekilleri bu sorum- suzluk sayesinde, hiçbir şeyden çekinmeden düşüncelerini açıklaya- cak, serbestçe oylarını kullanacak ve bu şekildeki serbest bir tartışma ortamında da bir taraftan daha iyi kanunlar çıkartılacak diğer taraf- tan da yürütme organı daha iyi denetlenecek ve bu şekilde de milli irade tam olarak ortaya çıkacaktır. 44 Aksi takdirde, mecliste herhangi bir konu hakkında doğru kararlar çıkması olanaksızlaşır. Oy, söz veya düşünce açıklaması dışında kalan fiiller, yasama sorumsuzluğundan yararlanamazlar. 45 40 Keskinsoy, s. 78-79 41 “Anayasa’nın 83. maddesinin birinci fıkrasında yer alan sorumsuzluğun amacı, ulusal iradenin tam bir serbestlikle açıklanmasıyla birlikte görevin tam bağımsız- lıkla yerine getirilmesini güvenceye almasıdır”. Bkz. Keskinsoy, s. 79. 42 Teziç, s. 442; Ayhan Döner, “Parlamenter Bağışıklıklar”, AÜEHFD , C.VIII, S.l-2, 2004, s. 50. 43 Tanör, Yüzbaşıoğlu, s.241; Kemal Gözler, “Yasama Dokunulmazlığı: Bir Karşılaş- tırmalı Anayasa Hukuku İncelemesi”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Cilt 56, No 3, Temmuz-Eylül 2001, s.71-101; Döner, s. 50. 44 Gözler, Türk Anayasa Hukuku, s. 320; Gözler, “Yasama Dokunulmazlığı…”, s. 72; Keskinsoy, s. 7-8; Abdulhakimoğulları, s. 16; Döner, s. 50. 45 Gözler, “Yasama Dokunulmazlığı…”, s. 72; Abdulhakimoğulları, s. 16.