Türkiye Barolar Birliği Dergisi 140.Sayı

123 TBB Dergisi 2019 (140) Seyhan SELÇUK Süresi içinde iptal davasının görüldüğü bölge adliye mahkeme- sinden, icranın durdurulması talep edilmiş olsa ve gerekli teminat da gösterilmiş olsa bile, bölge adliye mahkemesi durma kararı vermek zo- runda değildir. Mahkemenin durma kararı vermesi için ayrıca, karara itiraz eden tarafın dayandığı iptal sebebini ciddi 32 görmesi gerekmek- tedir. Buradaki iptal sebebini ciddi görmesinden maksat, iptal sebe- biyle ilgili derinlemesine bir inceleme yapılmasını ifade etmeyip, iptal sebebinin dosyadan ilk bakışta ciddi olduğunun anlaşılmasıdır. Dur- ma kararı verilebilmesi için, kanun koyucu, mahkemeye takdir yetkisi tanımıştır. Bölge adliye mahkemesi, teminatın gösterildiği ve iptal ta- lebine ilişkin iddianın ciddi olduğu kanısına varırsa, takibin durması- na karar verir. Bu kararla başlamış olan icra takibinin iptal davasının sonuna kadar durması sağlanmış olur. 33 İptal davasında mahkeme, takibin durmasına karar vermemiş ve yargılama sonunda hakem kararının iptali talebini reddetmişse, zaten durmamış olan takibe bu aşamadan sonra da devam edilir. 34 Bununla birlikte, iptal davasının görüldüğü sırada mahkeme, başlamış olan ta- kibin durması yönünde bir karar vermiş ve yargılama sonunda da ip- tal talebini reddetmişse, bu halde, duran takibin akıbetinin ne olacağı sorusuna cevap verilmesi gerekmektedir. Öğretideki bir görüşe göre, 35 takibin durdurulmasından sonra mahkeme tarafından iptal talebi red- dedilecek olursa, bu halde başvurulacak olan kanun yoluna göre taki- bin durup durmayacağının belirlenmesi gerekmektedir. Ancak bizim görüşümüze göre, 36 aşağıda ayrıntılı bir şekilde inceleneceği üzere, 37 takibin durmasından sonra mahkeme iptal davasının reddine karar verirse, bu kararla durma kararı ortadan kalkmalı ve hakem kararı- nın icrasına devam edilmelidir. Zira HMK m. 439/6’da açık bir şekilde “temyiz, kararın icrasını durdurmaz” düzenlemesi öngörülmüş; ilgili maddenin gerekçesinde de, kanun yolu aşamasında kararın icrasının canıtez Usûl, s. 2791. 32 HMK m. 439’un Gerekçesi. 33 Pekcanıtez/Yeşilırmak, Pekcanıtez Usûl, s. 2792. Ayrıca bkz., Kuru, s. 294. 34 Pekcanıtez/Yeşilırmak, Pekcanıtez Usûl, s. 2792. 35 Pekcanıtez/Yeşilırmak, Pekcanıtez Usûl, s. 2792. 36 Benzer yönde bkz., Pekcanıtez/Yeşilırmak, Pekcanıtez Usûl, s. 2783; Murat Özgür Çiftçi, Medeni Yargılama Hukukunda İstinaf, 3. Bası, Adalet Yayınevi, Ankara 2016, s. 952. 37 Bkz., aşa., II/2.