Türkiye Barolar Birliği Dergisi 140.Sayı

194 Mahkeme Kararına Dayanmayan Ad ve Soyadı Değişiklikleri (Nüfus Hizmetleri Kanunu ... I. GENEL OLARAK AD ÜZERİNDEKİ HAK VE ADIN DEĞİŞTİRİLMESİ Kişisel durumu oluşturan unsurların başında kişinin adı (ismi) gelmektedir. Her kişide bulunması zorunlu olan “öz ad” ve “soyadı- nı” içine alan (geniş anlamıyla) ad kavramı, bir kimseyi diğer kişiler- den ayırmaya yarayan, kişinin hangi aileden geldiğini gösteren ve bu nedenle kişinin kimliğinin önemli bir parçasını oluşturan kelime veya kelime grupları olarak tanımlanmaktadır. 1 Kişinin adı üzerindeki hak- kı, hukukî niteliği itibarıyla bir kişilik hakkıdır; 2 bu nedenle, söz konu- su hakkın başkalarına devredilmesi ya da miras yoluyla mirasçılara intikâl etmesi mümkün değildir. 3 Hiç kimse isimsiz olarak var olama- yacağından, ad üzerindeki haktan vazgeçmek de söz konusu olamaz. Benzer şekilde, sırf bir kimsenin, örneğin sevmediği için kendi adını kullanmıyor olması da, onun adı üzerindeki hakkını belirli bir sürenin geçmesi neticesinde kaybetmesine yol açmaz. 4 Medenî Kanun, gerçek kişilere adları üzerindeki haklarını huku- ken koruyabilmeleri için özel bir düzenleme öngörmektedir. Kanun’un 26. maddesi ile tesis edilen bu özel koruma yolu aslına bakılırsa, kişilik haklarının genel olarak korunmasını amaçlayan MK m. 24 ve m. 25 hükümlerinin özel bir görünüm şekli olarak kabul edilmektedir. 5 1 Kemal Oğuzman/Özer Seliçi/Saibe Oktay Özdemir, Kişiler Hukuku, 16. Bası, İs- tanbul 2016, sh. 110; Ahmet M. Kılıçoğlu, Medenî Hukuk - Temel Kavramlar, Baş- langıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, Ankara 2016, sh. 451; Serap Helvacı, Gerçek Kişiler, 4. Bası, İstanbul 2012, sh. 167; Jale Akipek/Turgut Akıntürk, Türk Medenî Hukuku, Cilt I, Başlangıç Hükümleri, Kişiler Hukuku, 4. Bası, İstanbul 2002, sh. 435-436; Ergun Özsunay, Gerçek Kişilerin Hukukî Durumu, 4. Bası, İstanbul 1979, sh. 186; Heinz Hausheer/Regina E. Aebi-Müller, Das Personenrecht des Schwei- zerischen Zivilgesetzbuches, 2. Aufl., Bern 2008, sh. 278; Andreas Bucher, Person- nes physiques et protection de la personnalité, 5 e éd., Bâle 2009, sh. 169; Regina E. Aebi-Müller, Handkommentar zum Schweizer Privatrecht, Personen- und Fami- lienrecht, 3. Aufl. (Hrsgb: Breitschmid/Jungo), Art. 27-30a ZGB, Zürich 2016, Art. 29, No: 1. 2 Alain Thévenaz, Commentaire Romand (éd: Pascal Pichonnaz/Bénédict Foëx), Code Civil 1, Art. 1-359 CC, Bâle 2010, Art. 29, No: 1; Henri Deschenaux/Paul Henri Steinauer, Personnes physiques et tutelle, Berne, 2001, sh. 288; Mario M. Pedrazzini/Niklaus Oberholzer, Grundriss des Personenrechts, 4. Aufl., Bern 1993, sh. 188; Mustafa Dural/Tufan Öğüz, Türk Özel Hukuku, C. II, Kişiler Huku- ku, İstanbul 2016, sh. 165. 3 Akipek/Akıntürk, sh. 449; Bilge Öztan, Medenî Hukukun Temel Kavramları, 21. Bası, Ankara 2006, sh. 295. 4 Kılıçoğlu, sh. 453; Oğuzman/Seliçi/Oktay Özdemir, sh. 110. 5 Honsell Heinrich/Vogt Nedim Peter/Geiser Thomas, Basler Kommentar, Zivil-