Türkiye Barolar Birliği Dergisi 140.Sayı

338 6360 Sayılı Büyükşehir Kanunu Hükümleri Işığında Çekte “Düzenlenme Yeri” ve ... Doktrinde yer kavramının beldeler, köyler ve mahalleler özelinde irdelendiği de görülmektedir: Narbay , düzenlenme yeri olarak her yerde bulunması mümkün olan belde, köy veya mahalle adlarının yazılmasının geçerli bir ya- zım olarak nitelendirilemeyeceğini; aksi takdirde çekin zorunlu unsur eksikliği sebebiyle geçersiz olacağını ifade etmektedir. Yazar, düzen- lenme yerine ilişkin belirsizliğin giderilmesi (ve dolayısıyla geçerli bir çekten bahsedilebilmesi) adına, söz konusu belde, köy veya mahalle adının yanına bağlı olduğu il ya da ilçenin de yazılması gerektiği gö- rüşündedir. 33 Moroğlu , işlevi ve hukuki güvenlik ihtiyacı sebepleriyle, düzen- lenme yerinin “bir yönetim biriminin coğrafi adı” olarak gösterilmesi gerektiğini; söz konusu yönetim biriminin tüzel kişiliğinin bulunması- nın ise şart olmadığını ifade etmektedir. Bu doğrultuda Yazar, köy ve mahallelerin geçerli birer düzenlenme yeri olduğunu belirtmektedir. 34 Kendigelen de köy ve mahallelerin düzenlenme yeri niteliğini haiz ol- duğu görüşündedir. 35 c. Yargıtay Uygulaması Yargıtay kararlarında yer kavramını somutlaştırma çabası dikkat çekmektedir. Belirtmek gerekir ki Yüksek mahkeme, kavramı daralt- ma eğilimindedir. 36,37 Yargıtay, eski tarihli kararlarında düzenlenme yerinin “mülki tak- simatta belirli bir yer” olması gerektiğine hükmetmiştir. 38 Yargıtay’ın görece güncel kararlarında ise “idari birim” kavramına başvurduğu 33 Narbay, s. 813-814. Ayrıca bkz. Ceza hukuku ilkelerini esas almakla birlikte 6. CD, T. 06.05.1997, E. 1997/4697, K. 1997/4803: “…çekte keşide yerinin ‘Çemberlitaş’ olarak yazıldığı, hangi il veya ilçeye bağlı olduğu belirtilmemiş olduğundan, bu haliyle Türk Ticaret Kanunu’nun 692. maddesinde yazılı keşide yerinin bulunma- dığı …” (www.kazancı.com ). 34 Moroğlu, Düzenlenme Yeri, s. 159-160. 35 Kendigelen, s. 95-96. 36 Bozer/Göle, s. 254-255. 37 Hemen aşağıda ortaya konulan Yargıtay kararlarının bir kısmı bonoyu konu edin- mektedir. Ancak bu kararların çek bakımından da geçerli olduğundan tereddüt edilmemelidir. 38 12. HD, T. 06.10.1994, E. 11001, K. 11719 (Gönen Eriş, Çek Hukuku, 5. b., Ankara 2004, s. 46).