Türkiye Barolar Birliği Dergisi 140.Sayı

401 TBB Dergisi 2019 (140) Özgür OĞUZ belirler. Bu süre günlük çalışma süresinden sayılır. ” Dolayısıyla kadın si- gortalının süt izninde uğradığı kaza iş kazası olarak kabul edilecektir. 20 5510 sayılı Kanun md. 13/1-e’ye göre sigortalıların işverence sağ- lanan bir taşıtla işin yapıldığı yere gidiş gelişi sırasında uğradıkları kaza da iş kazasıdır. İşveren tarafından sigortalıya tahsis edilen ve kendisinin kullandığı araçla işe gidiş-gelişi sırasındaki kazalar iş kaza- sı kabul edilir. Nitekim bu halde işveren tarafından sağlanan araç da 5510 sayılı Kanun’un md. 11/2 uyarınca işyerinden sayılır. Ayrıca ara- cın mutlaka işverene ait olması gerekli değildir, işverenin zilyedinde bulunması iş kazası olarak sayılmasına yeterlidir. 21 Sonuç olarak yukarıda bahsedilen hususlardan birinin varlığı ka- zanın, iş kazası olarak kabul edilmesi için yeterlidir. Bu hallerin dışın- da meydana gelen ve sigortalıyı bedensel veya ruhsal zarara uğratan olaylar iş kazası olarak kabul edilemez. 22 2.2.3. Sigortalının Uğradığı Kaza Sonucu Bedensel veya Ruhsal Bir Zarara Uğraması Sigortalının geçirdiği kazanın iş kazası olarak nitelendirilebilmesi için kaza sonucu bedensel veya ruhsal bir zarara uğraması gerekir. Be- densel zarar, kaza geçiren sigortalının vücut bütünlüğünde meydana gelen arızalardır. Bu zararlar vücudun dış organlarında meydana gele- bileceği gibi, iç organlarında da meydana gelebilir. 23 Yaralanma, kemik kırılması, kemik çatlaması, yanık, görme kaybı, işitme kaybı vücudun dış organlarında meydana gelen zararlarken, iç kanama, beyin kana- ması, apandistin patlaması gibi zararsa iç organlarda meydana gelen zararlardır. Ruhsal zarar ise, sigortalıyı psikolojik yönden etkileyen olaylardır. 24 Ruhsal zarara örnek olarak ise akıl hastalığı, hafıza kaybı gösterilebilir. Bu noktada kazada etkilenen organın protez olması durumunda, kazanın iş kazası sayılıp sayılmayacağı doktrinde tartışılmıştır. Bizim 20 Ramazan Elma, Sosyal Güvenlik Hukuku, Seçkin, Ankara 2015, s. 169; A. Sözer, (2015), s. 327; A. Güzel/ A. Okur/N. Caniklioğlu, (2016), s. 344; Y HGK, 10.06.1983 T, 328/652; Kaynak, Z. (2015), s. 587. 21 A. Sözer, (2015), s. 319. 22 F. Arkan, (2015), s. 6. 23 C. Tuncay, / Ö. Ekmekçi, (2017), s. 396. 24 Tuncay/ Ö. Ekmekçi, Ö. (2017), s. 396.