Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

151 TBB Dergisi 2019 (141) Sezgin Seymen ÇEBİ Son olarak, bu makalenin alt metninden de anlaşılabileceği üzere, devlet-sivil toplum, kamusal alan-özel alan ayrımına dayalı ve bugün kamu hukukuna hâkim liberal devlet teorilerinin oluşturduğu kuram- sal paradigmanın, günümüze ilişkin olan vemodern devletle doğrudan bağlantılı birçok sorun alanını anlama ve değerlendirme kapasitemizi oldukça kısıtladığı iddiasının ciddi bir iddia olduğunu düşünüyorum. Bu iddiaya verilecek yanıt bir makalenin hatta hacimli bir kitabın sı- nırlarını oldukça aşacaktır. Makalemizin de böyle bir iddiası yoktur. Bu makale, ABD’de yirminci yüzyıl başında uyuşturucu kullanımına ilişkin olarak ortaya çıkan ve etkileri günümüze kadar gelen güven- likçi bir tıbbi-cezai rejimin nasıl inşa olduğunu göstermek istemiştir. Bu spesifik rejimin inşası incelendiğinde bugün kamu hukuku düşün- cesine hâkim liberal devlet teorilerine ilişkin bir kuşku da kaçınılmaz olarak zihinlerde oluşacaktır düşüncesindeyim. Bu durumda hâkim liberal devlet teorilerinin beslendiği egemenlik anlayışına, kurumla- ra ve hukuki-söylemsel anlatıya dayanılarak, hem merkez ve hem de yerelde ortaya çıkan iktidar ilişkilerinin, bunlara ilişkin söylem, pratik ve tekniklerin dikkate alınmadığı bir incelemenin günümüz modern devletini anlama açısından yeterli olamayacağı da bir ölçüde görülebi- lecek ya da sezilebilecektir kanaatindeyim. Modern devletin bedene yönelik disipline edici ve normalleşti- rici söylemler, teknikler ve pratikler bütünündeki konumu dikkate alındığında, uyuşturucu gibi hâkim devlet teorileri tarafından burun kıvrılıp, sadece modern devletin egemenliğinin, buna bağlı kurumla- rının ve düzenleme yetkisinin nesnesi olarak göreceği bir fenomenin, ironik bir şekilde, bizatihi modern devlet denilen bu büyük bilinmezi deşifre etmede ve onun en gizli odalarını açmada nasıl hayatı öneme sahip bir anahtar kavram olduğu da anlaşılabilecektir. İşin ilginç yanı hâkim liberal devlet kuramlarının modern devleti anlamada uyuştu- rucu dışında burun kıvırdığı, görmediği ve mevcut devlet paradig- ması ile de görmesinin mümkün olmadığı, bundan ötürü ilgi ve in- celeme bekleyen daha birçok olgu ve pratiğin olduğundan da kuşku duymamak gerekir. Şüphesiz modern devlet şatosunun tüm odalarını uyuşturucu ya da benzeri türde kavramsal ya da olgusal bir anahtarla açmak mümkün değildir. Lakin açılan bazı odalar bize en azından diğer odaların içeriği ve mahiyeti hakkında fikir verebilecektir diye düşünüyorum.