Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

177 TBB Dergisi 2019 (141) Hasan ELMALICA pılacağı, bu konuda görevli ve yetkili merciin neresi olacağı, hangi usuller takip edilerek söz konusu işlemin gerçekleştirileceğine ilişkin Adli Sicil Kanunu ve diğer kanunlarda herhangi bir hükme yer ve- rilmemiştir. Bu nedenle yabancı mahkûmiyet kararları bakımından tanıma işleminin yapılması konusunda kanuni bir eksiklik bulun- maktadır. Bu eksiklik nedeniyle yabancı devlet tarafından bildirilen mahkeme kayıtlarının doğrudan adli sicil kurumunca kaydedilmesi ve hak yoksunluklarının da kayıtla birlikte doğması gibi bazı sakın- calı sonuçlar uygulamada cereyan etmektedir. Bir suçla bağlantılı ola- rak hak yoksunluğuna karar verilmesi noktasında yetkinin idari bir mercii olan Adli Sicil Kurumu’na tanınması hukuk devleti ve eşitlik ilkelerini temelden sarsmaktadır. Tanıma kurumunun amacı gözetil- diğinde yabancı mahkeme ilamlarıyla ilgili olarak Türk hukukundaki hak yoksunluklarının geçerli olmasına adli makamların karar vermesi daha doğru ve isabetli olacaktır. Ayrıca tanıma kurumundan beklenen amacın tam olarak gerçekleştirilebilmesi için yabancı ülkelerden gön- derilen bildirim fişlerinin içeriğinin adli makamlarca incelemeye ve ilgili olduğu olayı/fiili anlamaya yetecek nitelikte olması gerekir. Bu- nun için ise kararın kısa özeti, suçun kesinleşme tarihi ve şahsın yeter- li kimlik bilgilerinin yanında mahkemenin gerekçeli kararının, infaza başlanıp başlanmadığına ve infazın tamamlanıp tamamlanmadığına dair belgenin yetkili makamların önüne getirilmesi gerekmektedir. Ulusal ve uluslararası mevzuat hükümleri bu açıdan yeterli olmadığı için kısa vadede uygulama içerisinden bazı çözüm önerileri (yabancı devletten anılan belgelerin gönderilmesini zorunlu kılan bir uygula- ma geliştirilmesi gibi) getirilerek kanun koyucuya yol gösterilebilir. Kaynakça Aksan Murat, Ceza Mahkûmiyetine Bağlı Hak Yoksunlukları, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Dok- tora Tezi, 2007. Arat Tuğrul, “Yabancı İlâmların Tanınması ve Tenfizi”, AÜHF Dergisi , C. 21 (1964), Sa. 1-4, s. 421-524. Arslan Çetin, “Yasaklanmış Hakların Geri Verilmesi (5352 sayılı Adli Sicil Kanunu md.13/A)”, AÜHF Dergisi, Y. 2007, C.56, Sa.4, s. 1-53. Bıyıklı Hasan İsmet, “Ceza Kararlarının Uluslararası Geçerliliği”, Ankara Barosu Der- gisi , Sa. 3, 1974, s. 439-452.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1