Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

183 TBB Dergisi 2019 (141) Tayfun GÜN fecilik suçlamasından kurtulmak için ödünç para alan kişi ile ödünç para veren kişi arasındaki işlemin konusunun görünüşte para dışında başka bir maddi değer gibi gösterildiği durumlarda, iş ilişkisi ya da akrabalık bağı bulunmayan kişiler arasındaki bu işlemin özü itibariyle kazanç sağlamak amacıyla ödünç para verme işlemi olup olmadığının saptanması gerektiğine vurgu yapmaktadır. 9 2. 4. Fiil Tefecilik suçunu oluşturan fiil, bir başkasına kazanç sağlamak amacıyla ödünç para vermektir. 10 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 386. maddesinde, 11 tüketim ödüncü sözleşmesi tanımlanmıştır. Tüke- tim ödüncü sözleşmesinin yapılmasıyla ödünç veren, sözleşmeye konu olan şeyin mülkiyetini, ödünç alana devretmek borcu altına girer. Tü- ketim ödüncünde, ödünç para veren ile ödünç para alan arasında bir hukuki ilişki kurulmaktadır. Tüketim ödüncü ivazlı olabileceği gibi, ivazsız da olabilir. İvazsız tüketim ödüncü, kamu otoritesinin iznine bağlı değildir. Ancak, ivazlı ödünç para verme işlemleri kamu otorite- sinin iznine bağlıdır ve ilgili mevzuatta aranan koşullar çerçevesinde yapılabilir. Gerekli izinler alındıktan sonra ya da yasal şartlara uygun şekilde faiz karşılığında ödünç para verilmesi durumunda, bu fiil, tefe- cilik suçunu oluşturmaz. Tefecilik suçunun maddede yazılı tipik hare- ketinin bir kez işlenmesi, suçun oluşumu bakımından yeterli görüldü- ğü için uygulamada bu suçun sırf hareket suçu niteliğinde olduğu ve kazanç sağlamak amacıyla ödünç paranın borç alan kişiye verilmesiyle, yani ivaz karşılığı ödünç verilen paranın mülkiyetinin borç alan kişiye geçmesiyle birlikte suçun tamamlandığı kabul edilmektedir. 12 Suçun tamamlanması açısından ivazın temin edilmiş olması gerekli olmayıp, ödünç paranın iade edilip edilmemesi ya da ivazın ödenmiş olup olma- ması, suçun oluşumu bakımından herhangi bir öneme sahip değildir. 2014, s. 111; Akkaya, s. 28; Meran, s. 27. 9 Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin 04.07.2018 tarihli 2017/702- 2018/5078; 19.06.2018 tarihli 2014/11573- 2018/4508; 05.06.2018 tarihli 2014/11110- 2018/4245 sayılı ka- rarları. 10 Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 546; Bekar, s. 508. 11 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 386. maddesinde öngörülen düzenleme şu şekildedir: “Tüketim ödüncü sözleşmesi, ödünç verenin, bir miktar parayı ya da tüketilebilen bir şeyi ödünç alana devretmeyi, ödünç alanın da aynı nitelik ve mik- tarda şeyi geri vermeyi üstlendiği sözleşmedir”. 12 Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 547; Akkaya, s. 41.