Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

189 TBB Dergisi 2019 (141) Tayfun GÜN mek amacıyla bir başkasına ödünç para vermesi gerekir. Bu bakımdan tefecilik suçunda yapısal unsur olarak kast genel sübjektif unsuru ya- nında, tipikliğin özel sübjektif unsuru olarak “kazanç elde etmek amacı” şeklinde özel bir maksat aranmaktadır. 28 Tefecilik suçunun oluşması bakımından tefecinin kazanç elde etmek amacıyla para vermesi gerek- li ise de elde edilmesi amaçlanan kazancın elde edilmiş olması şart de- ğildir. Bu kazancın faiz olarak ifade edilmesi gerekmediği gibi, suçun konusundan farklı olarak kazancın para cinsinden olması da gerekli değildir. 29 2. 6. Suçun Hukuka Aykırılık Unsuru Tefecilik suçunu tanımlayan TCK’nın 241. maddesinde öngörülen tipe uygun fiilin işlenmesiyle birlikte, tefecilik suçunun hukuka ay- kırılık unsuru da gerçekleşir. Çünkü tefecilik suçu yönünden kanuni tanımında ve devamı maddelerinde herhangi bir hukuka uygunluk nedeni yer almamaktadır. 30 Ancak, ivaz karşılığında ödünç para ver- me işlemi yönünden ilgili mevzuatta belirlenen şartlar çerçevesinde yetkili kılınan hallerde, gerçekleştirilen ödünç para verme işleminin hukuka uygun olduğunu kabul etmek gerekir. 31 2. 6. 1. Yasal İzin İçeren Hükümler Tefecilik suçu, ivaz karşılığında kazanç sağlamak amacıyla para verilmesi sonucunda oluştuğu için izne dayalı şekilde yapılan ödünç para verme faaliyetlerinde alınmış olan yasal izin, suçun hukuka aykı- rılığını ortadan kaldırır. 32 Bu durumda ödünç para verilmesine ilişkin faaliyet hukuka uygun olarak icra edilmektedir. Zira 5237 sayılı TCK m. 26/1 uyarınca, hakkını kullanan kimseye ceza verilmez. Çünkü hu- kuk düzeni, bir kimseye belirli bir hakkı vermek suretiyle o hakkın kullanılmasını hukuka uygun saymış olmaktadır. 28 Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 553; Bekar, s. 515; Giyik, s. 100; Akkaya, s. 61; Yenidün- ya, s. 20. 29 Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 553; Bekar, s. 515. 30 Parlar, s. 23; Erhan Günay, Öğreti Görüşü ve Yargıtay Kararları Eşliğinde Örnekli ve Uygulamalı Tefecilik Suçu, Seçkin Yayınevi, 2. B., Ankara 2014, s. 59; Özbek, s. 30. 31 Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 553; Bekar, s. 516-517; Arslan, s. 39-40. 32 Günay, s. 59-60.