Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

192 Türk Ceza Kanunu’nda Tefecilik Suçu sözleşmesi kapsamında kurulabilir. Bu kapsamda TBK’nın 387, 388 ve 88. maddeleri ile 3095 sayılı Kanun’un 1. maddesine uygun şekilde ta- raflar arasındaki tüketim ödüncü sözleşmesinde faiz kararlaştırılmış olması durumunda, hakkın kullanılması hukuka uygunluk nedeni mevcut olacağı için kanunda öngörülen belirli oranları aşmayan fa- izin kararlaştırılmış olması, tefecilik suçunu oluşturmayacaktır. 41 Bu hükümlerde düzenlenen faiz oranlarının talep edilmesi, bir nevi pa- ranın uğramış olduğu değer kaybına yönelik ve hukuka uygun olup, tefecilik suçu kapsamında değerlendirilmemelidir. 3. Suçun Nitelikli Unsuru Tefecilik suçu yönünden kanuni tanımında ya da TCK’da ayrı bir madde şeklinde nitelikli unsura yer verilmemiştir. Ancak, iktisadi ha- yatta kıymetli evrakı devralanın kazanç elde etme amacına ulaşması daha kolay olduğundan dolayı yapılacak bir kanun değişikliği ile senet kırdırma suretiyle tefecilik suçunun işlenmesi, fiilin işleniş şekli itiba- riyle daha fazla cezayı gerektiren nitelikli hal olarak düzenlenmelidir. 42 4. Kusurluluk Kusurluluk, failin işlediği fiilden dolayı kınanabilirliğine ilişkin bir değer yargısı olup, suçun unsuru değil, fiilin cezalandırılabilmesi için zorunlu bir koşuldur. 43 Tefecilik suçunda ödünç para alan kişi, ka- nun koyucunun izlediği suç politikası gereği suçun cezalandırılmayan failidir. 44 Bu nedenle ekonomik bakımdan çektiği güçlük nedeniyle te- feciye başvuran kişi açısından zorunluluk halini değerlendirmenin bir önemi bulunmamaktadır. Zira kanun zaten bu kişiyi cezalandırma- maktadır. Tefecilik fiilinin mağduru, toplum olduğu için haksız tahrik hükümleri de bu suç yönünden uygulanamaz. Ancak, diğer şartların da varlığı halinde yaş küçüklüğü, akıl hastalığı, sağır ve dilsizlik, hata gibi kusurluluğu etkileyen nedenler, tefecilik suçunun cezalandırılan failinin, yani ödünç para veren gerçek kişinin cezai sorumluluğunda değerlendirilebilir. 41 Giyik, s. 115. 42 Parlar, s. 20; Bekar, s. 512. 43 İzzet Özgenç, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin Yayınevi, 13. B. , An- kara 2017, s. 383. 44 Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 552; Özbek, s. 32; İnci, s. 129; Bekar, s. 512.