Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

202 Türk Ceza Kanunu’nda Tefecilik Suçu Tüzel kişiler hakkında TCK m. 242’nin uygulanması açısından önemli olan, ilgili tüzel kişinin tefecilik suçunun işlenmesinde kulla- nılması değil, suç sonucunda tüzel kişi tarafından haksız bir menfaat sağlanmasıdır. Zira müsadere konusu, tefecilik suçunun işlenmesinde kullanılan para olmayıp, tüzel kişinin suç nedeniyle elde ettiği haksız kazançtır. Bu nedenle, tüzel kişi tefecilik suçunun işlenmesinde kulla- nılmasa dahi suç sonucunda lehine haksız bir menfaat sağlanmışsa, hakkında TCK m. 242 uygulanacaktır. 7. 3. Müsadere Müsadere, 765 sayılı TCK’da, “Ceza Mahkumiyetlerinin Neticeleri ve Tarzı İcraları” başlığı altında düzenlenmişken, 5237 sayılı yeni TCK’da eşya müsaderesi ile kazanç müsaderesi şeklinde ayrı maddelerde (m. 54 ve 55, tüzel kişiler yönünden m. 60) düzenlenmiş ve her iki durum için de müsaderenin bir güvenlik tedbiri olduğu kabul edilmiştir. 76 Te- Eşyanın üzerinde iyiniyetli üçüncü kişiler lehine tesis edilmiş sınırlı ayni hakkın bulunması hâlinde müsadere kararı, bu hak saklı kalmak şartıyla verilir. (2) Bi- rinci fıkra kapsamına giren eşyanın, ortadan kaldırılması, elden çıkarılması, tü- ketilmesi veya müsaderesinin başka bir surette imkânsız kılınması halinde; bu eşyanın değeri kadar para tutarının müsaderesine karar verilir. (3) Suçta kulla- nılan eşyanın müsadere edilmesinin işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar do- ğuracağı ve bu nedenle hakkaniyete aykırı olacağı anlaşıldığında, müsaderesine hükmedilmeyebilir. (4) Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan eşya, müsadere edilir. (5) Bir şeyin sadece bazı kısımlarının müsaderesi gerektiğinde, tümüne zarar verilmeksizin bu kısmı ayırmak olanaklı ise, sadece bu kısmın müsaderesine karar verilir. (6) Birden fazla kişinin paydaş olduğu eşya ile ilgili olarak, sadece suça iştirak eden kişinin payının müsaderesine hükmolunur”. TCK’nın 55. maddesinde kazanç müsaderesi için öngörülen düzenleme şu şekil- dedir: “(1) Suçun işlenmesi ile elde edilen veya suçun konusunu oluşturan ya da suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaatler ile bunların değerlendirilmesi veya dönüştürülmesi sonucu ortaya çıkan ekonomik kazançların müsaderesine karar verilir. Bu fıkra hükmüne göre müsadere kararı verilebilmesi için maddi menfaatin suçun mağduruna iade edilememesi gerekir. (2) Müsadere konusu eşya veya maddi menfaatlere elkonulamadığı veya bunların merciine teslim edilmedi- ği hallerde, bunların karşılığını oluşturan değerlerin müsaderesine hükmedilir. (3) (Ek: 26.6.2009 – 5918/2 md.) Bu madde kapsamına giren eşyanın müsadere edilebilmesi için, eşyayı sonradan iktisap eden kişinin 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu’nun iyiniyetin korunmasına ilişkin hükümlerinden yararlanamıyor olması gerekir”. Özgenç, Tefecilik Suçu, s. 553; Yenidünya, s. 24- 25; Ahmet Vedat Dilberoğlu, “Cezalar ve Güvenlik Tedbirlerinin Amacı ve Niteli- ği”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi , C. LXV, S. 4, Y. 2016, s. 1537. 76 Kemal Günler, “Türk Ceza Hukukunda Müsadere”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakül- tesi Dergisi , C. XVIII, S. 3-4, Y. 2014 s. 854.