Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

219 TBB Dergisi 2019 (141) Recep KAHRAMAN kamu görevlisi yasalarla çizilmiş görev alanının dışına çıkarken hu- kuka aykırı - haksız davranmaktadır. Kanun metnine, icbar tanımının eklenmesinin ana sebebi ise uygulamada icbarın var olup olmadığı konusunda yapılan değerlendirmelerden kanun koyucunun endişe et- mesi olup yerinde bir düzenlemedir. 32 4.3. Düzenlemeye Yönelik Olarak Doktrinde Yapılan Eleştiriler 6352 sayılı Kanun’la birlikte 5237 sayılı Kanun md. 250/1’e ekle- nen icbar karinesine yönelik olarak doktrinde farklı eleştiriler yapıl- maktadır. Birinci eleştiriye göre 6352 sayılı Kanun’la birlikte kamu görevli- sinin hal ve hareketlerinin icbar kabul edilmesinin amacı belirsizdir. Doktrinde bir görüşe göre kamu görevlisinin hal ve hareketlerinin bi- reyi baskı altına aldığı kanun koyucu tarafından açıkça vurgulandığı için kanun koyucu açıkça icbarın tanımını yapmaktadır. 33 Diğer görüşe göre ise irtikâp suçunu düzenleyen normun içerisinde icbar kavramı kullanılmasına karşın devamında hal ve hareketlerin de açıkça icbar sayılması icbar kavramını ve sonucunda irtikâp suçunun alanını ge- nişletmektedir. 34 İkinci eleştiriye göre ceza yasaları temel hak ve hürriyetleri doğru- dan etkilediğinden suça ilişkin tanımların açık yapılması gerekir. Oysa icbar kavramının içerdiği “kamu görevlisinin hal ve hareketleri” ifa- desinin muğlaklığı nedeniyle eklenen fıkra irtikâp ve rüşvet suçunun kolayca ayrılabilmesine hizmet etmemekte iki suçun somut olayda ka- rıştırılmasına sebep olabilmektedir. 35 Üçüncü eleştiriye göre esasen kamu görevlisine haksız menfaati kendi iradesiyle sağlayan birey, sorumluluktan kurtulmak amacıyla, kamu görevlisinin hal ve hareketlerine bağlı olarak “kendimi menfaat sağlamak zorunda hissettim” savunmasını yaparak rüşvet veren ol- maktan kurtulabilmektedir. Diğer ifadeyle bireyin tek başına savun- 32 Erdener Yurtcan, Yargıtay Kararları Işığında Zimmet - Rüşvet - İrtikâp - Görevi Kötüye Kullanma, Adalet Yayınevi, 2015, s. 28. 33 Hafızoğulları/Özen, s. 21. 34 Veli Özer Özbek/Koray Doğan/Pınar Bacaksız/İlker Tepe, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, Seçkin Yayınevi, Ankara, 2017, s. 1062. 35 Ersan Şen, Yorumluyorum II: Yeni Düzenlemede İrtikâp ve Rüşvet Suçları, Seçkin Yayıncılık, Ankara, 2012, s. 464.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTQ3OTE1