Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

357 TBB Dergisi 2019 (141) M. Tarık GÜLERYÜZ / Ayça ZORLUOĞLU YILMAZ ma işlemi yapamayacak hale getirilmesi veya artık bu işlemi yapama- yacağı bir zamanda gerçekleştirilmesidir. Bu anlamda bu iki kurum birbirini tamamlar niteliktedir. 143 Kanunda mirastan yoksunluğun düzenlenmiş olmasının sebebi mirasçının mirası elde etmeye layık olmaması ve mirasbırakanın artık bu kişiyi mirasçılıktan çıkarma gücünün bir sebeple kalmamış olma- sıdır. 144 Mirastan yoksunluk sebepleri yalnızca mirastan yoksun olan kişiyi etkileyip, alt soyuna etki etmez. Bunun sebebi cezaların şahsiliği ilkesidir. 145 Bu da mirastan yoksunluk sebeplerinin cezalandırıcı ama- cına işaret etmektedir. Mirasçılıktan çıkarma hususu mirasbırakanın iradesine bağlıdır. Mirastan yoksunluk halleri ise, kanun koyucunun iradesine daya- nır. 146 Cezai olarak mirasçılıktan çıkarma yaptırımı ile mirasbırakan aile ilişkilerine kusurlu şekilde zarar veren saklı paylı mirasçıyı miras payından yoksun bırakabilmektedir. 147 Hem cezai mirasçılıktan cezai çıkarmanın hem de yoksunluğun temel amacı kusurlu hareketleri ile aile ilişkilerine önemli ölçüde zarar veren saklı paylı mirasçının bu davranışlarının cezalandırılmasıdır. Bu bağlamda, cezai mirasçılıktan çıkarma kurumu, saklı pay kurumunu dengeler niteliktedir ve aile ilişkilerine zarar veren kişinin aile ilişkilerinden doğan miras hukuku kaynaklı menfaatleri elde edememesini hedefler. Cezai mirasçılıktan çıkarma kurumu, saklı pay kurumunu dengeleyici bir nitelik taşıdığın- dan saklı payı yalnızca Kanun’da sayılan hallerde ve ölçüde korur. 148 Doktrinde bizim de katıldığımız görüşe 149 göre, mirasçılıktan çı- karma hükümlerinin öncelikli amacı saklı paylı mirasçıyı cezalandır- maktır, bu sebeple de tipik bir medeni hukuk cezası teşkil eder. Ka- naatimizce, gerek mirasçılıktan çıkarma, gerekse yoksunluk halleri cezalandırma amacı taşıması sebebiyle bir medeni ceza niteliğindedir, 143 Rona Serozan/Baki İlkay Engin, Miras Hukuku, Ankara 2014, s. 502; Yağcı, s. 55 vd. 144 Öztan, Miras, s. 323; Ali Naim İnan/Hakan Albaş/Şeref Ertaş , Türk Medeni Hu- kuku Miras Hukuku, Ankara 2015, s. 359, 457. 145 Kılıçoğlu, Miras, s. 259, 262; Öztan, Miras, s. 328; Ayan, s. 262; İnan/Albaş/Ertaş, s. 463. 146 Öztan, Miras, s. 138. 147 Ayan, s. 179, 180. 148 Yağcı, s. 30 vd. 149 Serozan/Engin, s. 432; Yağcı, s. 63 vd.