Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

358 Bir Anglo – Amerikan Hukuku Müessesesi Olarak Cezalandırıcı Tazminatın ... fakat hukukumuzda yer alan diğer pek çok medeni hukuk cezasında olduğu gibi bir cezalandırıcı tazminat niteliği taşımaz. Zira bu durum- larda mirasçı sadece kanuni hakkı olan miras payını almaya hak kaza- namamakta, hakkı olan paydan fazla bir miktar için cezai nitelikte bir tazminat yükümlülüğü altına girmemektedir. SONUÇ Yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda gerek Türk pozitif huku- ku gerekse Kıta Avrupası hukuk sistemlerinin dayandığı tazminat so- rumluluğu ilkeleri kapsamında, tazminat miktarının, zarar miktarı ile sınırlanması ilkesi benimsenmiş olup, zararı aşan tazminat miktarla- rına hükmedilmesini öngören düzenlemelere çekince ile yaklaşıldığı aşikârdır. Buna karşın, izah edildiği üzere, tıpkı Anglo-Amerikan hu- kuk sistemlerinde kabul gören cezalandırıcı tazminatta olduğu gibi, hukukumuzda da pek çok hukuki kurumda cezalandırma ve önleme amacı ile klasik anlamdaki telafi edici tazminattan farklılaşan düzenle- melere gidildiği açıkça görülmektedir. Ancak belirtilmelidir ki, sadece cezalandırma ve önleme saikinin bulunması başlı başına ilgili düzen- lemenin cezalandırıcı tazminat olarak nitelendirilebilmesi için yeterli olamamaktadır. Yukarıda izah edilen hususlara binaen belirtilmelidir ki; hukukumuzda, cezalandırma ve önleme amaçlarıyla, zarar miktarı tamamen göz ardı edilerek ve kusur şartı gözetilerek tazminata hük- medilen durumlar son derece istisnaidir. Yukarıda ele alınan tazminat türleri, cezalandırıcı tazminata ilişkin sayılan unsur ve niteliklerinden bir ya da birkaçını yansıtmasına rağmen, esaslı amaç ve unsurlardaki farklılıklar nedeniyle, tam manada Anglo-Amerikan hukuk sistemle- rinde öngörülen cezalandırıcı tazminat kapsamına girememekte ve ço- ğunlukla medeni ceza çerçevesinde değerlendirilmektedir. Kaynakça Akipek Jale, Türk Eşya Hukuku, Birinci Kitap: Zilyetlik ve Tapu Sicili, Ankara 1972. Aksoy Hüseyin Can, “Vekâletsiz İş Görende İşi Vekâletsiz Olarak Görme Bilinci Aranmalı Mıdır?”, Ankara Barosu Dergisi , Ankara 2017, Y. 75, s. 1 s. 91- 121. Arkan Akbıyık Azra, Gerçek Olmayan Vekaletsiz İş Görme, İstanbul 1999. Aslan İ. Yılmaz, Rekabet Hukuku, Bursa 2007. Atamer Yeşim, Haksız Fiillerden Doğan Sorumluluğun Sınırlandırılması, İstanbul 1996.