Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

434 Arsa Sahibinin Arsa Payı Karşılığı İnşaat Sözleşmesinden Dönmesinin Yükleniciden Arsa Payı geri kazanmaktadır. Bu yönü ile görüş, tescilsiz kazanım-bildirici tes- cil hâllerinin sınırlı sayıda olması ilkesine 35 aykırılık oluşturur. 36 Öğretide ileri sürülen yeni dönme görüşünü eleştiren bazı yazarlar ise gerekçe olarak, bu görüşün TBK m. 125’de düzenlenen hususlara uymadığını belirtmektedir. 37 Gerçekten de dönme beyanında bulunan alacaklının iradesi artık borçlu ile sözleşme ilişkisi içinde olmamak yö- nündedir. Eğer alacaklı, sözleşme ilişkisi içinde kalmaya devam etmek istiyorsa TBK m. 125 ona aynen ifa ve gecikme tazminatını isteme ya da bunlardan vazgeçerek olumlu zararını isteme haklarını seçimlik olarak sunmaktadır. Türk Borçlar Kanunu m. 125’in içeriği bu şekilde iken, sözleşmeden dönme hakkının kullanılması ile sözleşmenin ayak- ta kaldığını ama içeriğinin değişerek tasfiye ilişkisine dönüştüğünü belirtmek, bu içeriğe aykırı olur. Kanaatimizce Roma Hukuku ilkeleri, Türk Borçlar Kanunu ve Türk Medenî Kanunu’nun bütünü göz önünde bulundurulduğunda, sözleşmeden dönmenin sonuçları bakımından sistemle en uyumlu olan görüş, kanunî borç ilişkisi görüşüdür. 38 Çalışma özelinde kanaa- timiz ile birlikte bir kez daha toparlamak gerekirse; ilk olarak sözleş- meden dönme ile borçlandırıcı işlem “sonradan” geçersiz hâle gelirse de, geçerli olduğu aşamada bu işleme dayalı olarak yapılan tasarruf iş- lemi bundan etkilenmemelidir. İkinci olarak TBK m. 125/III’de olum- suz zararın tazmininin de istenebileceği belirtilmektedir. Bu nedenle söz konusu hükümde dördüncü borç kaynağı olarak kanundan doğan 35 Taşınmaz mülkiyetinin tescille kazanılması prensibinin istisnalarının kanunda yer alanlarla sınırlı olduğu hakkında bkz. Selâhattin Sulhi Tekinay/Sermet Akman/ Halûk Burcuoğlu/Atilla Altop, Tekinay Eşya Hukuku, Cilt I, İstanbul 1989 (Eşya Hukuku), s. 653; M. Kemal Oğuzman/Özer Seliçi/Saibe Oktay-Özdemir, Eşya Hu- kuku, 20. Baskı, İstanbul 2017, N. 1385 vd.; Şeref Ertaş, Eşya Hukuku, 13. Baskı, İzmir 2016, s. 1241-1242; Mehmet Ayan, Eşya Hukuku -I- Zilyetlik ve Tapu Sicili 13. Baskı, Ankara 2016, s. 220; Mehmet Ünal/Veysel Başpınar, Şeklî Eşya Hukuku, Gi- riş, Zilyetlik, Tapu Sicili, 9. Baskı, Ankara 2017, s. 287-288; Turhan Esener/Kudret Güven, Eşya Hukuku, 7. Baskı, Ankara 2017, s. 228; Jale Akipek/Turgut Akıntürk, Eşya Hukuku, İstanbul 2009, s. 355; Lâle Sirmen, Eşya Hukuku, 5. Baskı, Ankara 2017 (Eşya Hukuku), s. 311-312; Haluk Nami Nomer/Serkan Ergüne, Eşya Huku- ku, 5. Bası, İstanbul 2017, N. 356; O. Gökhan Antalya/Murat Topuz, Eşya Hukuku, Cilt III, Tapu Sicili, 1. Baskı, İstanbul 2018, N. 186 (Eşya Hukuku). 36 Kurt, s. 299; Ürem, s. 173. 37 Buz, s. 134; Turgut Öz, İnşaat Sözleşmesi ve İlgili Mevzuat, 3. Bası, İstanbul 2016 (İnşaat), s. 173; Ürem, s. 177. 38 Bu görüş hakkında bilgi için bkz. Başlık III., A., I.