Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

439 TBB Dergisi 2019 (141) Gülşah Sinem AYDIN ğumuz görüş uyarınca burada TMK m. 1023’ün uygulanmasını gerek- tiren bir durum bulunmamaktadır. Ancak bir an için TMK m. 1023’ün uygulanabilir olduğu düşünülse bile, Yargıtay’ın alıcı-üçüncü kişinin kendiliğinden iyiniyetli olmadığını kabul ettiği bu uygulamasının yine de yerinde görülemeyeceği kanaatindeyiz. 51 Şöyle ki; Yargıtay’ın bu görüşüne göre, her kat irtifakı ve kat mül- kiyetine ilişkin tapuda mülkiyet hakkı edinecek kişi, aynı zamanda satıcısının bu taşınmazı nasıl edindiğini araştırmalı, bu araştırmasın- da arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi ile karşılaşırsa Yargıtay’ın yer- leşik tutumunun bilincinde olarak, yüklenicisi ile beraber kendisinin de edindiği aynî hakkın bir gün TMK m. 1024 uyarınca yolsuz tescile dönüşebileceğini öngörmelidir. Mahkeme’ye göre aksi düşünce haya- tın olağan akışına ters düşer. Oysa kanaatimizce asıl bu tespit hayatın olağan akışına aykırıdır. Zira Yargıtay kararlarında belirtildiği gibi alı- cı-üçüncü kişinin, bir gün bu tescilin, yapıldığı sırada geçerli iken son- radan yolsuz tescile dönüşebileceğini öngörebilmesi için ya bir hukuk- çu olması ya da alım sırasında bir hukukçudan hukukî yardım alması gerekir. Bu durumun ise günlük yaşam tecrübeleri ile bağdaşmayacağı açıktır. 52 Yargıtay kararlarında belirtilen hususların doğru kabul edil- mesi, kişilerin devletin tuttuğu tapu siciline güvenerek usulüne uygun şekilde satın aldıkları taşınmazlarını her an kaybetme tehlikesi ile ya- şamalarına yol açar ve hukukî güvenlik ilkesi ile bağdaşmaz. 53 Bu hususta alıcı-üçüncü kişilerin doğrudan iyiniyetli olmadıkla- rını kabul eden söz konusu Yargıtay kararları ile adeta alıcı-üçüncü kişilerin aleyhine olacak şekilde “iyiniyetli olmama (kötüniyet) karinesi” 158; Akipek/Akıntürk, s. 349, s. 358; Sirmen, Eşya Hukuku, s. 200; Nomer/Ergüne, N. 370; Antalya/Topuz, Eşya Hukuku, N. 263. 51 Aynı yönde Erman, Arsa Payı, s. 178; İnal, İnşaat Hukuku, s. 375 dn. 7, s. 379; Kahraman, s. 447; Özmen/Ürem, s. 28-29; Emrehan İnal, “Arsa Payı Karşılığı İn- şaat Sözleşmelerine İlişkin Bazı Hukuki Çözümlerin Gözden Geçirilmesi İhtiya- cı”, Medeni Kanun’un ve Borçlar Kanunu’nun 90. Yılı Uluslararası Sempozyumu, 1926’dan Günümüze Türk-İsviçre Medeni Hukuku, 17-18-19-20 Şubat 2016, II. Cilt, Ankara 2017 (Sempozyum), s. 1213; Güler Gümüşsoy Karakurt, Eser Sözleşmesin- de Yüklenicinin Borca Aykırılığının Önceden Belli Olması, İstanbul 2017, s. 180- 182; Özmen, TBBD , s. 511. 52 Aynı yönde Gürkan Coşkun, Arsa Payı Karşılığı İnşaat Sözleşmesinden Hak Ka- zanan Üçüncü Kişinin Hukuki Durumu, Ankara 2010, s. 142-143; Gümüşsoy Kara- kurt, s. 182-183; Özmen, TBBD , s. 511-513. 53 Çavdar, s. 436.