Türkiye Barolar Birliği Dergisi 141.Sayı

56 Avrupa Ülkelerinde Geri Çağırma Hakkı Temsil eden-temsil edilen arasındaki ilişkiyi “bağımsızlık görü- şü” etrafında yorumlayanlar, geri çağırma usulünün temsili vekâlet ilkesine aykırı olduğunu ileri sürmekte ve geri çağırma hakkının uy- gulanmasına karşı çıkmaktadır. Temsil olgusunu “mandater görüş” etrafında yorumlayanlar ise emredici vekâlet ilkesini işaret ederek geri çağırma hakkını savunmaktadır. Geri çağırma hakkının lehinde ve aleyhinde ileri sürülmüş argümanlar da genellikle bu ayrışmayı yansı- tan içerikte iddialar içerir. Geri çağırma karşıtlarına göre, geri çağırma, temsili yönetimin temel ilkelerine aykırıdır ve uygulanması, kuvvetler ayrılığı ile den- ge-denetim mekanizmaları üzerine kurulu temsili demokrasiyi yıkıcı sonuçlar doğurur. Kamu görevlilerinin, özellikle çatışmalı konularda, uzun erimli ve cesaretli kararlar almasını engeller, onları seçmenlerin duygu ve heyecanlarına göre davranan kuklalara dönüştürür. 29 Geri çağırma mekanizması, art niyetli, partizanca kullanımlara açık bir me- kanizmadır. Özel çıkar çevrelerinin elinde kamu görevlilerini baskıla- manın bir aracı haline gelebilir. 30 İşinin ehli, yetenekli kişilerin kamu 29 Bkz. J. W. Robinson’ın Geri Çağırma Aleyhindeki Görüşü, İçinde: The Recall (Exc- luding Judges): A Debate, Chicago: The Delta Sigma Rho University of Chicago Chapter, 1912, s.8; Cronin, s.135-136; Bowler, s.205; David Altman, Direct Democ- racy Worldwide, New York: Cambridge University Press, 2011, s.33; Maija Setälä, “On The Problems of Responsibility and Accountability in Referendums”, Europe- an Journal of Political Research, Vol. 45, 2006, s.703; Kevin J. Best, “Maryland Muni- cipal Recall Elections: Direct Democracy or Political Guerilla Tactics?”, Municipal Maryland, Aralık 2003, s.9; Zimmerman, s.120. Geri çağırma hakkının en ateşli karşıtlarından biri olan Oberholtzer şöyle yazmıştır: “Yasaları yapanlar, idareci- ler, yorumlayanlar ve uygulayanlar, halkın kuklası haline gelmek üzere, ya halkın değişken heveslerine itaat etmeli ya da popüler rotayı izlemeye daha istekli olacak diğerlerine makamlarını teslim etmeliler. Peki, niye oluyor bu? Çünkü deniliyor ki, yasakoyucuların, valilerin ve hâkimlerin yozlaşmış olması nedeniyle. Çünkü halkın kendisini devlet kurumlarında temsil edecek birçok dürüst ve akıllı adam- ları seçme yeteneği yok diye. Halk bir kez hata yapmışken; ona bir kez daha ama bu kez çok daha tehditkâr bir biçimde yeniden hata yapma fırsatı veriliyor.” Ellis Paxson Oberholtzer, The Referendum in America – Together with Some Chapters on the Initiative and the Recall, New York: Charles Scribner’s Sons, 1912, s.455. 30 Jack Maskell, “Recall of Legislators and the Removal of Members of Congress from Office”, Congressional Research Service CRS Report for Congress, 5 Ocak 2012, s.12-13; Charles R. Adrian, State and Local Government, 2.Bası, New York: McGraw Hill Book Company, 1967, s.171-172; William Howard Taft, Popular Go- vernment: Its Essence, Its Permanence and Its Perils, New Haven: Yale University Press, 1913, s.82-83; Arthur Lupia ve John G. Matsusaka, “Direct Democracy: New Approches to Old Questions”, Annual Review Political Science, Vol.7, 2004, ss.463- 482, s.476.