Türkiye Barolar Birliği Dergisi 142.Sayı

101 TBB Dergisi 2019 (142) Recep DOĞAN ise 4 ve 5’inci maddelerinde “muayenenin yapılabilmesi için; müdaha- lenin, kişinin sağlığına açıkça ve öngörülebilir zarar verme tehlikesinin bulunmaması gerekir” ibaresine yer vermektedir. Kanunda yer alma- yan “ açıkça ” ibaresinin Yönetmeliğe eklenmesi suretiyle kapsamın da- raltıldığı düşüncesindeyiz. 21 Kanunda yer alan düzenleme gereğince, tedbiri uygulayan veya müdahaleyi yapan tabip veya sağlık mesleği mensubu açısından müdahale sonucu oluşan zarar bakımından taksir düzeyinde dahi olsa kusurun bulunmaması gerekir. 22 Aksi durumda bu taksirli hareketin sonuçlarından tabip veya sağlık mesleği men- subu sorumlu olacaktır. Kanaatimizce “ açıkça ” ibaresine yer vermek suretiyle Yönetmelik sorumluluğun kapsamını daraltmakta, yapılan müdahale nedeniyle sorumlu tutulmak için taksir düzeyinin ötesinde bilinçli taksir düzeyinde bir sorumluluğu gerekli kılmaktadır. 23 Vücuttan örnek alınması ise, CMK’nın 75 ve 76’ncı maddelerinde beden muayenesi ile birlikte düzenlenmişken, Yönetmelikte bu husus ayrı bir tedbir gibi düzenlenmiştir. Beden muayenesinin temel amaçla- rından birisi vücuttan kan, sıvı, idrar, cinsel salgı gibi örneklerin alın- ması olduğu için, kanun koyucu, beden muayenesi ile vücuttan örnek almayı beraber düzenlemiş ve genelde aynı koşullara tabi tutmuştur. 24 Ancak CMK’nın 75/7 maddesinde yer alan “özel kanunlardaki alkol muayenesine ve kan örneği alınmasına ilişkin hükümler saklı- dır” hükmüyle, şüpheli veya sanık hakkında özel kanunlardaki al- kol muayenesine ve kan örneği alınmasına ilişkin hükümlerin istisna olduğu belirtilmiştir. Bu bağlamda, TCK’nın 179/3 maddesinde yer alan “trafik güvenliğini tehlikeye sokma” suçu kapsamında önem arz eden ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 48’inci maddesin- de 25 yer alan uyuşturucu ve keyif verici madde kullanan sürücülerde 21 Aynı yönde değerlendirme için bkz. Apiş, s.293. 22 Özbek/Doğan /Bacaksız/Tepe, s.449. 23 Bu konuda ayrıntılı bir tartışma ve değerlendirme için bkz. Şebnem Korur Fincan- cı, A. Coşkun Yorulmaz, “Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi”, İ.Ü. Cerrahpa- şa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, 2006, Sempozyum Dizisi, No.48, Şubat 2006, ss. 142-146, s.145. 24 Mahmutoğlu, s.3. 25 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun “Alkol, uyuşturucu veya uyarıcı mad- delerin etkisi altında araç sürme yasağı” başlıklı 48’inci maddesi aşağıdaki gibidir. Uyuşturucu veya uyarıcı maddeleri almış olan sürücüler ile alkollü olan sürücü- lerin karayolunda araç sürmeleri yasaktır.