Türkiye Barolar Birliği Dergisi 142.Sayı

107 TBB Dergisi 2019 (142) Recep DOĞAN ancak “uzman mütalaası” olarak değerlendirilebilecek ve CMK’nın “uzman mütalaasına” ilişkin hükümlerine tabi olacaktır. Aynı şekilde muayeneyi gerçekleştiren hekim de “bilirkişi” sıfatını değil, “uzman” sıfatını haiz olacak ve buna ilişkin düzenlemelere tabi olacaktır. 38 Dolayısıyla şüpheli veya sanığın müdahaleye rıza göstermesi du- rumunda karar alma zorunluluğunu ortadan kaldıran bir düzenleme bulunmamaktadır. Bu nedenle, şüpheli veya sanığın Cumhuriyet sav- cısının veya mahkemenin kararı olmaksızın kendi rızasıyla uzman bilirkişiye beden muayenesini yaptırması veya vücudundan alınan örnekleri incelettirmesi, ardından buna ilişkin raporu Cumhuriyet savcılığına veya mahkemeye sunması olanaklı değildir. Yönetmeliğe göre (m.18/3) soruşturma evresinde Cumhuriyet savcısının talebiyle bir suçun aydınlatılmasını sağlamak amacıyla şüpheli ve diğer kişile- rin beden muayeneleri yapılabilir ya da vücudundan örnek alınabilir. Bu durumda şüphelinin veya diğer kişilerin kendiliğinden başvurarak rıza göstermesi halinde sulh ceza hâkiminden karar talep edilemeye- cek Cumhuriyet savcısı doğrudan ilgili kurumdan işlemi talep edecek- tir. Kovuşturma evresinde ise sanık veya diğer kişilerin beden muaye- nesinin yapılması ya da vücudundan örnek alınması mahkeme kararı bulunmasına bağlıdır (Yönetmelik m.18/3). Bu evrede, sanığın veya diğer kişilerin mahkemeye başvurarak kendiliğinden müdahale talep etmeleri halinde mahkeme bu kişileri ilgili kuruma gönderecektir. 39 4- Müdahalenin, kişinin sağlığına zarar verme tehlikesi bulunmamalıdır Gerek iç beden muayenesinin yapılması gerekse vücuttan örnek alınması için gerçekleştirilecek müdahalenin, kişinin sağlığına yöne- lik öngörülebilir bir zarar verme tehlikesinin bulunmaması gerekir. Bu hususta Yönetmeliğin kullandığı terimler ile kanunda yer alan de- yimin birbirinden farklı olduğunu ve “kişinin sağlığına zarar verme tehlikesi” kavramının hukuki bir kavram olmadığını daha önceden tirilmesinin unutulmasından kaynaklandığı belirtilmektedir. Kunter/Yenisey/ Nuhoğlu, s.1004, 1006. 38 Fulya Eroğlu, Beden Muayenesi Ve Vücuttan Örnek Alma Suretiyle Elde Edilen Delillerin İspat Değeri, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hu- kuku Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 2009, s.96. 39 Centel Zafer, s.272-274.