Türkiye Barolar Birliği Dergisi 142.Sayı

155 TBB Dergisi 2019 (142) Edanur ŞENYÜZ vekâlet ücretinin iş sahibine ait olacaktır.” hükmüne yer verilmiş ol- ması halinde dahi bu hüküm sonuç doğurmayacak ve AvK’nın 163/2 nedeniyle, avukatlık sözleşmesinin kalan kısmı bu geçersizlikten etki- lenmeyecektir. 74 AvK m.164/son fıkrasının ikinci cümlesindeki “bu ücret iş sahibi- nin borcu nedeniyle takas ve mahsup edilemez, haczedilemez” şeklindeki hü- küm ilk bakışta karşı vekâlet ücreti üzerinde müvekkilin bir tasarruf hakkının olup olmadığı konusunda tereddüt hâsıl edecek karakterde- dir. Yasa koyucu, bu hükümde iş sahibinin, mahkemece hükmoluna- cak vekâlet ücreti ile her türlü ilgisini açık biçimde koparmayı dü- şünmüştür. 75 Anılan hüküm karşı vekâlet ücretinin müvekkil ile karşı taraf arasındaki takas veya mahsup hakkı doğuran ilişkilerden etkilen- meyeceğini göstermesi yanında ücret üzerindeki hakların avukata ait olduğunu göstermektedir. Karşı vekâlet ücreti üzerinde müvekkilin doğrudan hak sahibi kabul edilmemesi o alacaktan vazgeçmesini de engeller. Karşı vekâlet ücretinin iş sahibine ait olacağı geçerli olarak kararlaştırılabilir mi? Bu ücretin iş sahibinin borcu nedeniyle takas ve mahsup edilemeyeceğini, haczedilemeyeceğini öngören son cümlesi dikkate alındığında, bu soruya olumsuz yanıt verilmesi daha doğru olur. 76 Davayı kaybedenin müvekkile ödemek durumunda olduğu karşı vekâlet ücretinin müvekkil tarafından avukatlık sözleşmesi kapsamın- da yapılan bir ödeme olarak kabulüne imkân yoktur. Avukatlık sözleş- mesinde ne müvekkille ne de karşı taraf arasında karşı vekâlet ücretini konu alan bir hizmet ilişkisi vardır. Karşı vekâlet ücreti bakımından avukatla müvekkil, müvekkil ile de karşı taraf arasında kanundan do- ğan bir ilişki bulunur. Avukatla müvekkil arasında bir sözleşme kap- samında kararlaştırılan avukatlık ücreti ile mahkemelerce haksız çıkan taraf aleyhine hükmolunan avukatlık ücreti farklı niteliğe sahiptir. 77 Karşı vekâlet ücretinin avukata ait olacağını hükmüyle iki nokta- ya açıklık getirilmesi amaçlanmıştır. Bunlardan ilki borcun kaynağının yargılama gideri sayılan vekâlet ücreti olduğu, ikincisi borcun alacak- 74 Burcuoğlu, a. g. e., s.69. 75 Burcuoğlu, a. g. e., s. 69. 76 Burcuoğlu, a. g. e., s.69. 77 Biyan, a. g. e., s. 250.