Türkiye Barolar Birliği Dergisi 142.Sayı

30 Ceza Yargılamasında Devlet Sırrı Üzerine Bir Değerlendirme Açıklama gerekçeli olmalıdır. Bu gerekçenin açıkça, delillerin mahkeme ile neden paylaşılmadığını ve sır ile korunan menfaati orta- ya koyması gerekmektedir. 65 Alman Yargıtay’ı 18.3.1992 tarihli içtiha- dında, şartları açıkça sağlamayan veya hakkın kötüye kullanması nite- liğindeki bir açıklamaya mahkemece itibar edilmeyeceğini ve delile el koyulabileceğine karar vermiştir. 66 B. TÜRK CEZA YARGILAMASI HUKUKUNDA DEVLET SIRRI 1. Genel Olarak Ceza yargılaması açısından devlet sırrına ilişkin düzenlemelere Mülga 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (CMUK) 49. ve 88. maddelerinde yer verilmişti. CMUK’un “ Devlet esrarı hakkın- da alakadarların şahitliği ” başlıklı 49. maddesinde, devlet memurlarının memuriyetten çekildikten sonra bile, saklamakla mükellef oldukları vakıalar hakkında sırrın ait olduğu makam amirinin izni olmaksızın şahit sıfatıyla dinlenemeyecekleri; devletin selametine zarar verecek derecede olmadıkça İcra Vekilleri azası hakkında Reisicumhur ve Bü- yük Millet Meclisi azası hakkında Meclis tarafından şahitliğe izin veri- leceği; bununla beraber Reisicumhurun mahremiyeti kendisinin takdir edeceği ve şahitlikten çekinebileceği belirtilmişti. “ Teslim olunmayacak vesikalar ” başlıklı 88. maddede ise, “Resmi dairelerde saklı evrak ve sair vesikalar münderecatının ifşası memleketin selametine zarar vere- ceği o dairenin en büyük amiri tarafından beyan edilirse bu evrak ve vesikaların gösterilmesi ve teslimi istenmez. Şu kadar ki bu beyan kâfi görülmezse o dairenin mensup olduğu vekâlete müracaat olunabilir” düzenlemesi bulunmaktaydı. 67 5271 sayılı CMK’da devlet sırrına ilişkin düzenlemelere ise “ Dev- let sırrı niteliğindeki bilgilerle ilgili tanıklık ” başlıklı 47. ve “İçeriği Dev- 65 Silke Ritzert, in: Beck’scher Online Kommentar zur StPO, Jürgen-Peter Graf (ed.), 21. Auflage, 2015, § 96, Rn. 6; Michael Greven, in: Karlsruher Kommentar zur StPO, Rolf Hannich (ed.) 7. Auflage, München, 2013, § 96, Rn. 18’den aktaran Yu- mak, s. 78. 66 1. Ceza Dairesi’nin 18.3.1992 tarihli, 90/92 sayılı kararı. Bkz. BGHSt 38, 245 vd. Ayrıca bkz. Yumak, s. 78. 67 Günümüz Türkçe dilbilgisi kuralları göz önüne alındığında bazı kısımların yazım yanlışı olarak değerlendirilebilmesi karşısında, Yasa metnini aynen aldığımızı be- lirtmek isteriz.