Türkiye Barolar Birliği Dergisi 142.Sayı

327 TBB Dergisi 2019 (142) Mustafa ZORLUEL ve kamunun kullanımına açık olacağı dile getirilmektedir. 108 Ancak bu durum bazı açılardan eleştirilmektedir. Gerçekten de Amerikan Yük- sek Mahkemesi tarafından verilen 1984 tarihli bir kararda, telif hakkı sahipliğinin sağladığı yararın, fikrî ürün ortaya koyan kişilerin yaratıcı aktivitelerinin onlara özel bir ödülün sağlanmasıyla motive edilmesi ve telif hakkının koruma süresi sona erdikten sonra bu yaratıcı aktivi- telerin ürünü olan eserlerin halkın yararlanmasına bırakılması olduğu kabul edilmiştir. 109 Böylece, telif hakkının, yalnızca yaratıcı aktiviteleri desteklemediği aynı zamanda kamu alanında kullanılabilecek ürün- lerin her geçen sene artması amacına da hizmet ettiğine işaret edil- mektedir. 110 Ancak yapay zekâ tarafından üretilen ürünlerin eser ola- rak telif hakkına konu olamayacağının kabul edilmesi, telif hakkıyla tanınan bu amaçların tam tersine sonuçlar doğurabilecek niteliktedir. Gerçekten de yapay zekâ ürünlerinin telif hakkı korumasından mah- rum bırakılarak doğrudan kamunun açık kullanımına tabi tutulması, bu alanda gerçekleştirilecek çalışmaların ilerlemesine engel olabilecek niteliktedir. Zira fikrî ürün üreten yapay zekâlardan herhangi bir getiri elde edemeyen şirketler ve yatırımcılar bu alanda yapılacak çalışmala- rı desteklemeyecek ve gelişim sağlanamayacaktır. 111 Bu durumda ise, Amerikan hukuku uyarınca eser sahibinin ölümünden itibaren 70 yıl devam eden telif hakkı koruma süresi 112 dolduktan sonra kamunun erişimine açık olacak bir eser belki de hiç ortaya konulamayacaktır ve bu eserden kaynak olarak yararlanma imkanı da doğmayacaktır. 113 Sonuç olarak, yapay zekâ fikrî ürünlerinin eser olarak telif edilebilir- liğinin kabul edilmemesi, telif hakkının asıl gerçekleştirmek istediği amaçlardan kamu alanında yararlanılabilecek eserlerin her geçen gün artması amacına ters düşecektir. 114 108 Kalin Hristov, “Artificial Intelligence and the Copyright Dilemma”, Idea: The Jour- nal of the Franklin Pierce Center For Intellectual Property , Volume: 57, No: 3, 2017, s. 436-437. 109 Sony Corp of Am v. Universal City Studios Inc, 464 U.S. 417, 429 (1984) (Hristov, s. 438). 110 Hristov, s. 438. 111 Hristov, s. 438-439, ayrıca 453-454. 112 17 U.S.C. §302/(a). 113 Hristov, s. 439, ayrıca 450. 114 Hristov, s. 439.