Türkiye Barolar Birliği Dergisi 143.Sayı

132 Yargıtay’ın İlk Derece Mahkemesi Olarak Verdiği Son Kararlara Karşı Başvurulacak ... yoluna başvurulması mümkün olacaktır; yani sınırlama istisna olduğu için açıkça öngörülmüş olması gerekir. 40 Ayrıca böyle bir sınırlamanın kabul edilmesi ceza dairesinin vere- ceği bir kısım karar açısından olağan kanun yoluna başvurma imkânını tamamen ortadan kaldıracağı için, hak arama özgürlüğünün ve Avru- pa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne ek 7 no’lu protokolün 2. maddesinin ihlali anlamına gelecektir. Zira söz konusu maddede iki dereceli yargı- lanma hakkının önemsiz suçlar açısından sınırlanabileceği düzenlen- mişse de, CMK md. 286 örneğin beş yıla kadar hapis cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının dahi kapsam dışında bırakılmasına imkân verdiğinden, söz konusu maddede yer alan istisnaların “önemsiz” suçlara ilişkin olduğunu kabul etmek mümkün değildir. 7. Değerlendirme Yukarıda ortaya konulduğu üzere Yargıtay ceza dairesinin ilk de- rece mahkemesi olarak verdiği kararlara karşı mevzuatta öngörülen tek olağan kanun yolu “temyiz”dir ve bu kararlar hakkında istinaf incelemesi yapılması kabul edilmemiştir. Dolayısıyla söz konusu hü- kümlerin Ceza Muhakemesi Kanunu’nun yukarıda zikredilen hüküm- leri uyarınca sübuta ilişkin sorunlar yönünden yeniden değerlendiril- mesi hukuken mümkün değildir. Böyle bir durumun hem hak arama özgürlüğü ve bu bağlamda kanun yoluna başvurma hakkı hem de eşitlik ilkesi açısından sorunlu olduğu ifade edilebilir. Anayasanın hak arama hürriyeti başlıklı 36. maddesinde, herke- sin meşru vasıta ve yollardan faydalanmak suretiyle yargı mercileri önünde davacı veya davalı olarak iddia ve savunma ile adil yargılan- ma hakkına sahip olduğu düzenlenmiştir. Aynı şekilde Türkiye’nin de kabul ettiği Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne ek 7 no’lu protoko- lün 2. maddesinde, bir mahkeme tarafından ceza gerektiren bir suçtan mahkûm edilen herkesin, mahkûmiyetini ya da hakkında hükmolu- nan cezayı daha yüksek bir mahkemeye yeniden inceletme hakkını haiz olduğu hüküm altına alınmıştır. 40 Kısıtlamanın istisna olduğu düşüncesi için bkz. Hakan Karakehya, Ceza Muhake- mesi Hukuku, Savaş Yayınevi, Ankara 2015, s. 602.